بررسي ارتباط معيار هاي اخلاقي هوش هيجاني و هوش معنوي با استرس شغلي مديران سالن هاي ورزشي شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط معيارهاي اخلاقي هوش هيجاني و هوش معنوي با استرس شغلي مديران سالن هاي ورزشي شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر، توصيفي و از نوع همبستگي مي‌باشد و گردآوري داده‌ها به صورت ميداني انجام پذيرفت. جامعه آماري اين تحقيق شامل مديران سالن هاي ورزشي شهر تهران كه جمعا 160 نفر(100 نفر مرد و 60 نفر زن) بود كه به عنوان تمام شمار جامعه آماري بصورت نمونه آماري انتخاب و پرسشنامه‌هاي پژوهش در اختيار آنان قرار گرفت. ابزارهاي مورد استفاده در اين تحقيق سه پرسشنامه استاندارد هوش هيجاني برادبري و گريوز(2005) ، هوش معنوي كينگ (۲۰۰۸) و پرسشنامه استرس شغلي فيليپ رايس (1992) بوده است. جهت آزمون فرضيه‌ها، داده‌هايي كه از طريق توزيع و جمع‌آوري پرسشنامه‌ بين مديران سالن هاي ورزشي زن و مرد به دست آمد، از طريق آزمون همبستگي پيرسون براي تعيين ارتباط ميان متغيرها، و آزمون رگرسيون خطي براي پيش بيني متغيرهاي مورد بررسي قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد مولفه هاي هوش هيجاني، 43 درصد و مولفه هاي هوش معنوي 48 درصد تغييرات مربوط به استرس شغلي مديران سالن هاي ورزشي شهر تهران تبيين مي كنند. بر مبناي نتايج اين پژوهش مي توان گفت بين هوش هيجاني، هوش معنوي با استرس شغلي مديران سالن هاي ورزشي شهر تهران ارتباط معني داري وجود دارد. به نوعي كه افزايش هوش هيجاني و معنوي باعث كاهش استرس شغلي كارمندان شده است.