اثر بخشي تمرينات يوگا بر تمركز، كنترل رفتاري و هيجاني پسران بيش فعال

زمينه و هدف: اختلال نقص توجه بيش فعالي و مشكلات شناختي وابسته به آن، گسيختگي هاي فراواني را در زندگي روزمره كودكان ايجاد مي‌كند كه نه تنها كودك، بلكه خانه، مدرسه و جامعه را نيز به تأثير و تأثر مي‌كشاند. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي تمرينات يوگا بر تمركز، كنترل رفتاري و هيجاني رفتار پسران بيش فعال شهر شيراز انجام شد روش كار: روش پژوهش از نوع آزمايشي با گروه كنترل و مداخله و طرح پس آزمون و پيش آزمون بود. جامعه آماري كليه پسران بيش فعال شهر شيراز بود روش نمونه گيري حاضر به صورت هدفمند بود كه گروه نمونه شامل 30 نفر از كودكان بيش فعال شهر شيراز بود كه توسط روانپزشك تشخيص بيش فعالي گرفته بودند و به مركز يوگا ارجاع داده شده بودند . اين گروه به صورت تصادفي در دو گروه كنترل (15) و مداخله (15 نفر) قرار داده شدند. سپس طي 10 جلسه تمرينات يوگا براي گروه مداخله انجام گرفت و پس بعد از انجام تمرينات نتايج دقت و رفتار هر دو گروه مورد بررسي قرار گرفت. ابزار اندازه گيري شامل پرسشنامه علائم مرضي كودكان و پرسشنامه اختلال رفتاري راتر بود. يافته ها: بعد از جمع اوري اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها ، تجزيه و تحليل نتايج با استفاده از نرم افزار 20 spss در دو سطح آمار توصيفي (فراواني، ميانگين، انحراف معيار، ...) و آمار استنباطي (تحليل كواريانس چند متغيره) انجام شد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد تمرينات يوگا به طور معني دار باعث افزايش دقت و تمركز پسران بيش فعال شد و همچنين تمرينات يوگا بر كاهش اختلال رفتاري هيجاني پسران بيش فعال تأثير معني دار داشت.