اثر يك جلسه فعاليت تناوبي استقامتي ويژه فوتسال (FIET) بر كاركرد شناختي بازيكنان فوتسال مبتدي (آزمون هايپوفرونتاليتي موقت)

زمينه و هدف: هدف اين پژوهش بررسي تغييرات پردازش هاي شناختي در حين و پس از فعاليت بدني تناوبي استقامتي يك جلسه اي ويژه فوتسال (FIET) بر اساس نظريه كاهش موقتي فعاليت قشر پيشاني مغز (دتريخ،2003) بود. روش كار: دوازده آزمودني فوتساليست مبتدي پسر (سن 78/0 ± 16/17 سال، قد 19/4 ± 171 و وزن 64/6 ± 38/ 63) در اين پژوهش شركت نمودند. آزمون پردازش شناختي استروپ در چهار زمان قبل، حين، 1 دقيقه و 15 دقيقه پس از توقف آزمون تناوبي استقامتي ويژه فوتسال (FIET)، توسط آزمودني ها اجرا شد. يافته ها: نتايج تي همبسته نشان داد كه تفاوت هاي معناداري در تداخل شناختي آزمون استروپ بين زمان قبل از شروع آزمون با عملكرد شناختي زمان خستگي ناشي از آزمون دويدن و بين عملكرد شناختي زمان هاي 1 و 15 دقيقه استراحت بعد از پايان آزمون با عملكرد شناختي ناشي از خستگي وجود دارد (0/05 P). نتايج پژوهش نشان داد كه كاهش موقتي فعاليت قشر پيشاني مغز در حين فعاليت بدني تناوبي استقامتي فوتسال در شدت هاي بالا روي مي دهد. نتيجه گيري: با توجه به كاهش موقتي فعاليت قشر پيشاني مغز در حين فعاليت بدني تناوبي استقامتي فوتسال در شدت هاي بالا، به مربيان فوتسال توصيه مي شود تا جهت افزايش ظرفيت هاي شناختي و رواني افراد در تمرينات خود از تمرين هاي خاص تصميم-گيري و پردازش اطلاعات نيز بهره گيرند.