بررسي رابطه بين هدف گذاري با انگيزش شركت در مسابقات ليگ برتر فوتسال اميدهاي كشور

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر رابطه بين هدف گذاري با انگيزش شركت در مسابقات ليگ برترفوتسال اميد هاي ( زير 21 سال) كشور مي باشد. روش كار: جامعه تحقيق شامل كليه بازيكنان حاضر در ليگ برتر به تعداد 180 نفر بود، نمونه آماري به صورت تمام شمار لحاظ گرديده و از اين مقدار 149 پرسشنامه در اختيار پژوهشگر قرارگرفت. به منظور گردآوري اطلاعات از دو پرسشنامه هدف گذاري درتيم سنيور(1996) و انگيزش ورزشي پل ليتير و همكاران (1995) استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون كولموگروف اسميرنوف و آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن و رگرسيون خطي و با بكارگيري نرم افزار spss نگارش 24 تجزيه تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان دادند كه بين انگيزش بيروني، انگيزش دروني و بي انگيزگي با هدف گذاري رابطه وجود ندارد. همچنين نتايج پژوهش نشان داد انگيزش پيشگوي مناسبي براي هدف گذاري در بازيكنان مي باشد، در واقع مجموع خرده مقياس هاي متغير انگيزش 1/14درصد واريانس هدف گذاري را تبيين مي كنند. نتيجه گيري: باتوجه به نتايج تحقيق پيشنهاد مي گردد براي پيشبرد اهداف تيمي در ابتدا براي مربيان و سپس بازيكنان توسط متخصصين روانشناسي ورزشي كارگاه هايي با عنوان هدف گذاري، انگيزش و موفقيت برگزار شود.