بررسي معماري زمينه گرا در بافت سنتي شهر تبريز (نمونه موردي در عمارت شهرداري)

مولفه هاي معماري زمينه گرا عبارتند از: زمينه كالبدي، تاريخي، اقليمي، فرهنگي – اجتماعي است. شهر تبريز از ديرباز داراي بافت سنتي بوده است و اكثرا از مصالح بومي در ساخت بناهاي آن استفاده شده است. اما با گذشت زماان و تولياد مصالح جديد و فراگير شدن استفاده از آنها بدون توجه به تناسب آنها با اقليم و موقعيت منطقه مورد نظر كه باعث ايجااد مشكلات فراواني از جمله هدر رفتن انرژي، از بين رفتن هويت و تاريخ و تمدن شهر و ... شده است، معماري زميناه گارا كم كم زير سوال مي رود. در اين پژوهش عمارت شهرداري تبريز به عنوان نمونه موردي انتخاب شده اسات. ايان بناا در وسط شهر تبريز و در ميداني موسوم به ميدان ساعت واقع شده و در حال حاضر تماام اماور عمراناي شاهر و اماور اداري شهرداري تبريز در اين تالار و عمارت متمركز است. برطبق مطالعات قبلي پژوهشگران، بناي عمارت شهرداري تبريز جزء بناهايي هست كه معماري پايدار در اكثر بخش هاي آن رعايت شده است و از آن جا كه معماري زمينه گرا شااخه اي از معماري پايدار است، مولفه هاي معماري زمينه گرا در ايان عماارت بررساي ماي شاود. روت تيقياق در ايان پاژوهش توصيفي- تيليلي است. هدف از اين تيقيق بررسي چهار مولفه معماري زمينه گرا در عمارت شهرداري تبريز است. نتايج حاصله نشان مي دهد مولفه هاي معماري زمينه گرا در اين بنا رعايت شده است.