اقليم و طبيعت الهام بخش معماري در روستاهاي مناطق كوهستاني

معماري اين مخزن فرهنگ، بناي يادبود تمدن بشري است، از ابتداي تاريخ تاكنون، انسان رابطهاي تنگاتنگ با طبيعت و اقليم داشته و الهامبخش طرحها و فرمهاي موجود، طبيعت و هر آنچه در آن است ميباشد. معماران هميشه به دنبال ايستايي و زيبايي در طراحي سازهها بودهاند براي اين منظور طبيعت اطراف خود را بررسي كرده با تركيب نحوهي ايستايي، مهندسي و همچنين زيباشناسي و اقليم منطقه سازههاي ماندگاري را از خود به يادگار گذاشتهاند. سقف شيشهاي كريستال پالاس با الهام از نيلوفر آبي، برج سنجاقك نيويورك با ايده از بال سنجاقك، برج كاكتوس بزرگترين برج بتني دنيا با الهام از گياه كاكتوس و هزاران نمونه ديگر از اين نوع را ميتوان نام برد كه معماران با ايده پردازي از طبيعت، طراحي و بنانهادهاند. در معماري ايراني نيز معمار با الهام از طبيعت اطراف و شرايط زندگي و محيطي و همچنين مصالح بومآورد اقدام به طرح و ساخت سازههاي مختلف كرده است. سازههاي ماندگاري كه از گذشتههاي دور به يادگار ماندهاند و الهامبخش معماري مدرن امروزي شدهاند نمونههايي مانند گنبد، بادگير، قنات، حياط مركزي و مواردي ازايندست معماري ايراني را جزء برترين معماريها در جهان معرفي ميكنند. اين مقاله نگاهي اجمالي به روستاهاي كوهستاني شهر ميانه داشته و شرايط اقليمي و اجتماعي تأثيرگذار بر معماري اين مناطق را موردبررسي قرار ميدهد. در اين نوشتار، با استفاده از روش توصيفي- تحليلي به بررسي خانههاي روستايي پرداخته و با تحليل منابع و مشاهدات موجود به بيان يك سري راهكارهاي كلي ميپردازد كه ميتواند منظر خانههاي روستايي را بهبود بخشيده و شايد راهنمايي باشد تا روستاهاي مناطق كوهستاني از حالت سكون امروزي به پويايي برساند.