نقش ايستگاه هاي تركيبي در بهبود روند حمل و نقل عمومي

توسعه و تحول صنعت حملونقل ريلي درون و برون شهري مستلزم شناخت واقعي از تمام ظرفيتها و پتانسيلهاي بالقوه ميباشد. اگرچه بخش حملونقل، بحثي خدماتي به شمار ميآيد لكن به دليل اهميت بنيادي آن، فعاليتي زير بنايي مح سوب گرديده و در صورت عدم توجه كافي به آن، سايه به بخشهاي ديگر انداخته و آنها نيز دچار عقبماندگي خواهند شد. رشد و گسترش صنعت حملونقل ريلي و وجود مزيتهاي نسبي فراوان آن نسبت به ساير روشهاي عمومي حملونقل، بيش از هر زمان ديگري مشاهده ميگردد. استفاده از ايستگاههاي تركيبي در راستاي حقوق شهروندي و آسايش مسافران ميباشد. چراكه طبق قوانين بين المللي ايستگاههاي قطار بهتر است در داخل شهرها ساخته شوند و خروج ايستگاهها از داخل شهرها فقط باعث مشكلات مسافران و كاهش آسايش آنها ميشود. در اين پروژه چگونگي تركيب سيستمهاي مختلف حملونقل در داخل شهرهاي بزرگ، همچون برنامههاي توسعه ريلي شهر شيكاگو آمريكا تا سال 2060 و نمونه هاي ديگر مورد بررسي قرار گرفته؛ سپس مزايا و هزينه هاي مورد نياز براي احداث ايستگاه هاي تركيبي مورد بررسي قرار مي گيرد. پس از بررسي نمونه ها، مشخص مي شود كه كشور ما نياز به سيستم حملونقل ريلي پرسرعت دارد كه اين سيستم بايد در شهرهاي بزرگ با سيستم مترو تركيب شود. سيستم حملونقل قطارهاي باري از داخل شهرهاي بزرگ خارج گردد و حتي المكان از سيستم قطارهاي مسافري پرسرعت تفكيك گردد. به كارگيري اين طرح باعث توسعه فضاي شهري، ايمني، رفاه اجتماعي، زيبايي شهري و كمك به كاهش ترافيك شهري، كاهش آلودگي و آزادسازي فضاي شهري بهمنظور استفاده بهينه از آن است.