برسي جدا سازي حريم راه آهن از فضاي شهري تاكستان با رويكرد اصلاح الگوي پايدار

رشد و گسترش صنعت حملونقل ريلي و وجود مزيتهاي نسبي فراوان آن نسبت به ساير روشهاي عمومي حملونقل، بيش از هر زمان ديگري مشاهده ميگردد. استفاده از ايستگاههاي تركيبي در راستاي حقوق شهروندي و آسايش مسافران ميباشد. چراكه طبق قوانين بينالمللي ايستگاههاي قطار بهتر است در داخل شهرها ساخته شوند و خروج ايستگاهها از داخل شهرها فقط باعث مشكلات مسافران و كاهش آسايش آنها ميشود. در اين پروژه با ارائه ي طرح احداث ايستگاه تركيبي و بررسي مزايا و هزينه هاي لازم براي احداث و بررسي نمونه هاي انجام شده در جهان پيشنهاد مي شود كه براي رفع مشكل شهر تاكستان به علت عبور خط راهآهن از مركز اين شهر، ايستگاه راه آهن تاكستان با پايانهي مسافري تركيب شده و به زيرزمين منتقل شود؛ به كارگيري اين طرح باعث توسعهي فضاي شهري، ايمني، رفاه اجتماعي، زيبايي شهري و كمك به كاهش ترافيك شهري، كاهش آلودگي و آزادسازي از حريم راه آهن، حدود 220000 مترمربع فضاي شهري در شهر تاكستان بهمنظور استفاده بهينه از آن است.