نقش هويت چهل تكه در طراحي گنجينه گاه فرش در شهر تبريز

با توجه به موقعيت بازرگاني ، تجاري و تاريخي تبريز كه در زماني اين شهر در گذر جاده ايرايشم بود و از طريق اين جاده، ايرايشم ، چاي و... بويژه فرش كه يكي از مشخصه هاي بارز تجاري و فرهنگي آن بود، تجارت مي شد. امروزه در اين شهر به علت عدم وجود مكاني مناسب براي حفظ و نمايش اين كالاي فرهنگي باارزش كه يكي از نمودهاي هنري مردم آن در طول قرون و اعصار مي باشد ، ايجاب مي كند محلي به عنوان (( موزه فرش تبريز)) كه طرح و نقش و رنگ آن سابقه اي برجسته دارد، طراحي و تعيين گردد، چنان كه در طرح جامع كنوني شهر، سايتي به همين عنوان در يكي از كانوهاي تاريخي فرهنگي تبريز يعني در مجاور مسجد كبود، پيش بيني شده است. طراحي گنجينهگاه فرش براي شهر تبريز به منظور معرفي و شناسايي جايگاه ارزشمند فرش و در كنار آن احترام به بناي با ارزش مسجد كبود به معرفي و احياي وجوه فرهنگي فرش تبريز در ارتقاي ارزش و اعتبار آن در ايران و جهان استفاده كرد. چشم اندازهاي فرش دست بافت تبريزي از جنبه هاي گوناگون فرهنگي، هنري، اقتصادي با فرهنگ مردمان اين بوم گره خورده است. از اين رو ايجاد گنجينه گاهي فعال جهت نمايش فرش هاي منحصربفرد آذربايجان و خصوصأ تبريز جهت معرفي انواع شيوه ها و طرح هاي فرش منطقه بسيار ضروري مي نمايد. با توجه به طرح در حال احداث موزه فرش تبريز و هماهنگ نبودن آن با هويت موزه، نياز به طراحي برگرفته از هويت احساس مي شود روش تحقيق توصيفي – تحليلي روش مناسب براي دستيابي به اين هدف بوده و از نتايج اين تحقيق چنين بر مي آيد كه با رعايت اين هدف علاوه بر خارج ساختن مسجد كبود از انزوا، با جذب جمعيت ، بتوان بافت را به يك محله سر زنده و پويا تبديل كرد