بررسي و مقايسه دو نوع روش سل-ژل و ژل-احتراقي در سنتز اكسيدهاي مخلوط فلزي

در اين تحقيق اكسيدهاي فلزي نوع پروسكايت LaBO3 (B=Mn, Cr, Co, Ni) با استفاده از دو روش ژل-احتراقي توسط مايكروويو و سل-ژل سنتز و در دماي 600 درجه‌ي سانتيگراد به مدت 5 ساعت كلسينه شدند. از مزاياي بارز روش ژل احتراقي مي‏توان به ساده و سريع بودن، مواد اوليه ارزان، وقت و صرف انرژي كم و سادگي عملياتي آن اشاره نمود [1]. روش‏هاي دما پايين مانند سل ژل نيز در سنتز نانومواد بسيار كاربرد داشته است كه روشي قابل دسترس براي توليد در حجم صنعتي مي‌باشد و در مواد حاصل ناخالصي كمتر نسبت به ساير روش‌هاي سنتز گزارش شده است [2]. تعيين مشخصات نمونه‌هاي سنتز شده توسط آناليزهاي مختلفي مانند BET، XRD و SEM انجام شد. ساختار اسفنجي و متخلل در تمام پروسكايت‌هاي سنتز شده با هر دو روش توسط تصاوير SEM مشاهده شد. آناليز XRD نشان داد كه پروسكايت‌ها به صورت تك‌فازي يا فاز غالب تشكيل شده است؛ ولي در نمونه هاي سنتز شده به روش سل-ژل پيك‌هاي پروسكايت به صورت شارپ‌تر و خالص‌تر مشاهده شد. مساحت سطح ويژه پروسكايت‌هاي سنتز شده به روش ژل- احتراقي (m2/g 26-32) در تمامي حالات بيشتر از پروسكايت‌هاي سنتز شده به روش سل- ژل (m2/g 7-12) مي‌‌باشد. فعاليت اكسيداسيون كاتاليست‌هاي سنتز شده به منظور اكسيداسيون ppm 1000 تري‌كلرواتيلن كه يك تركيب آلي فرار است، در دماهاي مختلف اندازه‌گيري گرديد كه براي نمونه نتايج آن در شكل 1 براي پروسكايت‌اي سنتز شده به روش ژل- احتراقي نمايش داده شده است.