تعيين ژرفاي موهو برش پاركر-اولدنبورگ با مدل هاي جاذبي ماهواره اي و مدل توپوگرافي

مطالعه ساختار لايه هاي پوسته زمين يكي از اهداف مهم در ژئوفيزيك است كه داراي كاربردهاي وسيعي در بررسي پروسه هاي ژئوديناميك، ايزوستاسي لرزه نگاري دارد. در ژئودزي نيز آگاهي از ايزوستاسي در هموار كردن ميدان ثقل زمين به منظور تقريب بهتر در حل مسايل مقدار مرزي نقش مهمي ايفا مي كند. اين مطالعه به تعيين ژرفاي موهو با داده هاي گراني بدست آمده از ژئودزي جاذبي ماهواره اي مي پردازد. مدلسازي مساله با استفاده از روش پاركر-اولدنبورگ در منطقه تست ايران انجام مي شود. براي اين منظور نوسانات جاذبي از مدل ماهواره اي EGM2008 تا درجه/مرتبه 180 محاسبه و اثر توپوگرافي-بتيمتري با دو تقريب تقريب صفحه اي و تقريب كروي حذف مي شود. نتايج عددي نشان مي دهد مدل ايزوستاسي فلات ايران بجز در البرز مركزي تا حد زيادي از مدل ايري تبعيت مي كند. موهوي گراني بدست آمده با موهوي لرزه اي مدل جهاني CRUST1.0 مقايسه شد. ميزان نزديكي اين دو مدل نسبت به مطالعات قبلي بيشتر و انحراف معيار اختلافات حدود 4 كيلومتر است.