استفاده از الگوريتم ژنتيك براي شبيه سازي توسعه آتش سوزي جنگل بر اساس اتوماتاي سلولي

پديده آتش سوزي جنگل ها يكي از بلاياي طبيعي است كه بخش وسيعي از جنگل ها را تهديد مي كند. به دليل اثرات ويرانگر آتش سوزي بر جنگل، انجام تحقيقاتي با استفاده از روش هاي نوين براي شبيه سازي توسعه آتش سوزي جنگل، بسيار ضروري به نظر مي رسد. در اين تحقيق سعي شد شبيه سازي توسعه آتش-سوزي جنگل گلستان بر اساس اتوماتاي سلولي صورت گيرد كه براي كاليبره نمودن آن از الگوريتم ژنتيك استفاده شد. در راستاي رسيدن به نتايجي با دقت مطلوب تر، از فيلترهاي همسايگي و توان هاي تفكيك مكاني مختلف استفاده شد تا بتوان به مقدار بهينه براي اين پارامترها دست يافت. نتايج نشان داد كه روش پيشنهادي اين تحقيق براي آتش سوزي تاريخ 24 تير 1390 در بهترين حالت، داراي شاخص كاپا، دقت كلي و شاخص عامل نسبي برابر با 858/0، 917/0 و 862/0 است كه اين نتيجه با استفاده از فيلتر همسايگي ون نيومن و توان تفكيك مكاني 5 متر بدست آمد. با توجه به نتايج مي توان دريافت كه استفاده از داده هايي با توان تفكيك مكاني كوچكتر، دقت بالاتري را ارائه خواهد داد و نيز هرچه از فيلتر همسايگي كوچكتر استفاده شود دقت شبيه سازي، بهبود خواهد يافت.