طراحي فازي شبكه دوچرخه سواري مبتني بر تحليل مكاني داده هاي اطلس جامع شهري اصفهان

طراحي شبكه هاي مسير دوچرخه سواري را به طور كلي مي توان بر اساس اطلاعات ترافيكي يا تحليل اطلاعات مكاني انجام داد. روش اول نيازمند دستيابي به تعداد سفرهاي انجام شده در يك شهر و نيز برآورد ميزان تقاضاي سفرهاي دوچرخه در يك ناحيه است. در اين بين نيز شاخص هايي كه جهت سنجش امكان پذيري دوچرخه سواري در معابر شهري توسط استانداردهاي جهاني اراِئه و ارزيابي شده اند، نيازمند حجم بالايي از اطلاعات دقيق ترافيكي براي يك ناحيه بوده كه تحليل امكان سنجي مسير را دشوار مي كند. از طرفي نتايج پرسش نامه هاي مراكز و مقالات معتبر در چند سال اخير نشان مي دهد كه سفرهاي دوچرخه سواري شهري، بيشتر با هدف دست يابي به يك كاربري اراضي خاص انجام مي گيرد. در اين تحقيق با تعيين معيارها و زيرمعيارهاي مناسب و وزن دهي فازي به آن ها، طرحي جامع و وزن دار از معابر شهري منطقه 8 اصفهان به دست آمده كه در نهايت هر كاربر دوچرخه مي تواند با توجه به سن، جنس، زمان سفر و امنيت مسير به انتخاب مسير مناسب خود اقدام كنند.