مدلسازي و ارزيابي الگوريتم هاي تخمين كلروفيل با استفاده از تصاوير سنتينل-2 و لندست-8‬ در آب هاي خليج فارس و درياي عمان

رنگ اقيانوس از مهمترين پارامترها در مطالعات كيفيت آب است. بررسي رنگ اقيانوس با استفاده از داده-هاي ميداني از نظر مكاني و زماني داراي محدوديت مي باشد و اغلب پر هزينه و زمان بر بوده و معرف خوبي براي تمام مساحت يك منطقه نيست، در مقابل تكنيك هاي سنجش از دور به دليل پهناي پوشش بالا، سرعت بالا و هزينه پايين به عنوان ابزاري كارآمد بكار برده مي شوند. همچنين در مورد رنگ اقيانوس تحقيقات بسيار كمي در منطقه ي آب هاي خليج فارس و درياي عمان صورت گرفته و از سنجنده هاي با توان تفكيك مكاني و زماني متوسط و پائين استفاده شده است. در اين تحقيق از تصاوير ماهواره ي سنتينل-2 و ماهواره ي لندست-8 در منطقه خليج فارس و درياي عمان استفاده شد. تصحيحات اتمسفري، براي تصاوير لندست-8 با استفاده از روش FLAASH و همچنين براي تصاوير سنتينل-2، از طريق ماژول Sen2Cor بر روي تصاوير اعمال گرديد. سپس به منظور مدلسازي رنگ اقيانوس سه دسته روش شامل الگوريتم هاي بيواپتيكي مبتني بر باندهاي آبي و سبز، الگوريتم هاي بيواپتيكي مبتني بر باندهاي قرمز و فروسرخ نزديك و مدل خطي چندگانه ( MLR) در آب هاي نوع اول و دوم بررسي شد. در اين راستا از داده هاي ميداني به منظور كاليبراسيون مدل و درنهايت ارزيابي نتايج استفاده شد. همچنين به منظور بهينه سازي مدل خطي چندگانه، از الگوريتم ژنتيك استفاده شد. كليه الگوريتم ها بر روي سه دسته داده Sentinel2_9، Sentinel2_1 و Landsat 8 اعمال شد و در هر دو آب هاي دور از ساحل و نزديك ساحل، مدل خطي بهينه شده توسط الگوريتم ژنتيك بهترين عملكرد را داشت. در آب هاي دور از ساحل مقادير R2براي سه دسته داده مذكور به ترتيب برابر با 7922/0، 8277/0 و 6975/0 و RMSE برابر با 2965/0، 2991/0 و 2780/0 بدست آمد. همچنين در آب هاي نزديك ساحل مقادير R2به ترتيب برابر با 7150/0، 7286/0 و 8092/0 و RMSE برابر با 7015/0، 6936/0 و 6320/0 محاسبه شد.