ارزيابي پديده فرونشست ناشي از مكانيزم هاي محلي در شهر تهران در بازه¬ زماني 1393 تا 1397 با استفاده از تداخل سنجي راداري ماهواره SENTINEL-1A

پايش منظم و اندازه‌گيري جابجاَيي‌ها و تغير‌شكل‌هاي سطحي زمين و تاثير آن بر روي زير‌ساخت‌هاي شهري يكي از چالش‌هاي مهم در مديريت كلان‌شهرها مثل شهر تهران است. به عنوان مثال نشست ناگهاني در بزرگراه‌ها و يا بر روي سازه‌هايي مثل پل، تونل و ساختمان‌هاي بلند، اضافه بر مختل كردن رفت آمد شهري، مي تواند منجر به تلفات جاني و مالي فراوان براي شهروندان گردد. كلان شهر تهران از سال‌هاي گذشته گريبان‌گير پديده فرونشست شده است و در مكان‌هاي مختلفي از سطح شهر يا حومه آن اين پديده يا اثرات ناشي از آن مشاهده شده است . در بيشتر مطالعات انجام شده در گذشته، معمولا فقط به فرونشست وسيع دشت تهران كه ناشي از استخراج بي‌رويه منابع آب زيزميني است توجه شده است. اما عوامل ايجادكننده فرونشست فقط به استخراج بي‌رويه آب محدود نمي‌گردد و عوامل ديگري نيز، مثل ساخت و ساز‌هاي زيرزميني و فرسودگي زيرساخت‌هاي قديمي شهر نيز مي‌تواند منجر به فرونشست‌هاي محلي با وسعت كمتر ولي در مناطق پرجمعيت شهري شود. در اين مقاله، با استفاده از تصاوير ماهواره جديد Sentinel-1A و به منظور نشان دادن يك ديد كلي از مكانيزم‌هاي محلي فرونشست در مقياس‌هاي متفاوت در سطح استان تهران و همچنين به براي نشان دادن توانايي تداخل‌سنجي راداري براي پايش پديده‌هاي محلي فرونشست ، مثال‌هاي مختلفي از اندازه‌گيري‌هاي ميزان و نرخ فرونشست بر روي زيرساخت‌ها و سازه‌هاي شهري در مقياس‌هاي مختلف و در بازه زماني ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۷ ارائه مي‌گردد.