پايش الگوهاي فضايي دماي سطح زمين ايران (LST) مبتني بر برونداد ماهواره TERRA سنجنده MODIS

پارامتر دماي هوا يكي از مهم‌ترين سنجه‌هاي شناسايي وضعيت آب‌وهوايي و محيطي هر منطقه محسوب مي‌شود. امروزه با استفاده از داده‌هاي مادون قرمز حرارتي امكان تهيه نقشه‌هاي دماي سطح زمين، بدون تماس فيزيكي با اشيا يا سطح وجود دارد. در اين پژوهش از سنجنده MODIS ماهواره Terra با تفكيك فضايي 5×5 كيلومتر و دوره‌ زماني روزانه كه بعد از انجام پردازش‌هاي لازم تبديل به داده‌هاي فصول شدند، استفاده شد. پس از محاسبه دماي سطح زمين(LST) با استفاده از شاخص محلي همبستگي مكاني (LISA ) خوشه هاي گرم و سرد حرارتي ايران استخراج شدند. به منظور تحليل فضايي دماي سطح زمين كشور از روش تحليل لكه هاي داغ از آمارة گتيس- ارد جي ( ) استفاده شد. نتايج نشان داد تحليل همبستگي پارامترها با دماي سطح زمين با شدت مقدار LST، ناهمگني فضايي خوشه ها به شكل غير خطي افزايش مي يابد. نتايج نشان داد از غرب به شرق و از شمال به جنوب ايران در تمام ماه‌هاي سال افزايش دماي سطح زمين مشاهده شد. كوير لوت به‌عنوان گرمترين منطقه در كشور، كه در روزهاي گرم سال دما تا 63 درجه سلسيوس در آن بالا مي‌رود، در نظر گرفته شد. پردازش‌هاي مكاني دماي سطح زمين روز‌هنگام ايران نشان داد كه دماي سطح زمين به‌شدت متاثر از عرض جغرافيايي و ارتفاع از سطح دريا است و شرايط توپوگرافيكي نقش مهمي در توزيع زماني–مكاني LST ايفا مي‌كند.