بررسي روند تغييرات غلظت و توزيع مكاني ذرات PM2.5 در اثر اجراي طرح ترافيك جديد در تهران با تصاوير ماهواره‌اي و داده‌هاي زميني

ذرات معلقPM2.5 تهديدي براي سلامتي عمومي و عامل بسياري از بيماري‌هاي خطرناك تنفسي، قلبي و عروقي هستند كه موجب كاهش كيفيت هوا و تخريب محيط‌زيست مي‌شوند. جهت كنترل و كاهش موثر، اندازه‌گيري دقيق و مستمر اين آلاينده و بررسي روند تغييرات مكاني و زماني آن ضروري مي‌باشد. غلظت‌هاي PM2.5 ماهانه اندازه‌گيري‌شده توسط ايستگاه‌هاي‌ پايش آلودگي هواي شركت كنترل كيفيت هواي تهران براي چهار ماه خرداد، تير، مرداد و شهريور سال‌هاي 1396 و 1397 مورد مطالعه و مقايسه قرار گرفت. درصد تغيير ميانگين غلظت ذرات PM2.5 اندازهگيري شده براي ماه‌هاي خرداد، تير، مرداد و شهريور سال 1397 نسبت به سال 1396 به ترتيب 13%-، 3%، 3% و 7%- بدست آمد. متوسط غلظت چهارماهه سال 1397 (µg/m3 64/26) نيز نسبت به سال 1396 (µg/m3 13/28)، حدودا 5% كاهش يافت. با توجه به نقشه توزيع مكاني غلظت PM2.5 اندازه‌گيري شده ايستگاه‌هاي سنجش آلودگي هوا، مناطق اطراف ايستگاه‌هاي پيروزي، بزرگراه صدر، شادآباد، دانشگاه شريف و شهر ري به عنوان آلوده‌ترين و مناطق اطراف ايستگاه‌هاي شهرداري منطقه 2، پونك، مسعوديه، گلبرگ و اقدسيه بعنوان پاك‌ترين بخش‌ها معرفي شدند. در اين مطالعه مقادير AOD از دادههاي سنجنده موديس با دقت مكاني km 3 طي دوره‌ي مطالعاتي استخراج گرديدند. نتايج نشان داد كه با اجراي طرح ترافيك جديد، مناطق مركزي و مشمول طرح مقادير AOD كمتري نسبت به ساير مناطق شهري تهران داشتند. بر اساس نقشه توزيع مكاني ميانگين غلظت ذرات PM2.5 مناطق 22گانه شهر تهران، منطقه 18 بالاترين (µg/m3 21/30) و منطقه 2 كمترين (µg/m3 18/23) مقدار را به خود اختصاص دادند.