آناليز تاثير خطمبناي زماني و مكاني تصاوير راداري در ميزان همبستگي(همدوسي) تصاوير براي تشخيص گراديان جابه جايي هاي بزرگ مقياس با استفاده از فناوري تداخل سنجي راداري (مطالعه موردي: معدن گل گهر سيرجان)

معادن روباز با جابه جايي هاي خود باعث ايجاد خسارت به زير ساخت ها و زمين مي شوند، از اين رو كنترل جابه جايي هاي ناشي از معادن روباز مهم مي باشد. همچنين ميزان حجم برداشتي موادمعدني باعث جابه جايي هاي بزرگ مقياس در سطح زمين مي شود. از طرف ديگر تداخل سنجي راداري با توجه به توليد تصاوير مكرر و وسيع و دقت قابل قبول اين روش، در بررسي جابه جايي هاي حاصل از معادن روباز در مقابل روش هايي همچون ترازيابي دقيق و سيستم تعيين موقعيت جهاني كه عموما گران قيمت و وقت گير هستند، پيشنهاد مي شود. حداكثر جابه جايي كه از طريق فناوري تداخل سنجي راداري قابل استخراج است، تحت تاثير عوامل مختلفي قرار دارد كه از جمله اين عوامل مي توان به پارامتر همدوسي اشاره نمود كه با افزايش همدوسي تصاوير، مي توان به حداكثر گراديان جابه جايي قابل تشخيص با فناوري تداخل سنجي راداري دست پيدا كرد. از طرفي برداشت سريع از معادن، باعث ايجاد ناهمدوسي در بين تصاوير مي شود كه باعث كاهش دست يابي به حداكثر گراديان جابه جايي مي شود. براي رفع ناهمدوسي تصاوير، انتخاب تصاوير با خط-مبناي زماني و مكاني كم مي تواند اين مشكل را حل نمايد. در اين پژوهش بر روي معدن گل گهر سيرجان با استفاده از تصاوير راداري ماهواره انويست مطالعه انجام گرفته است. پردازش تصاوير راداري نيز با استفاده از نرم افزار StaMPS انجام گرفت. در اين پژوهش با تشكيل 3 تداخل نگار كه داراي خط مبناي زماني و مكاني متفاوتي بودند، ميزان همدوسي بررسي گرديد. در ميان تداخل نگارهاي پردازش شده تداخل نگار با خط مبناي زماني 35 روز و خط مبناي مكاني 169 متر نسبت به دو تداخل نگار ديگر با خط مبناي زماني 70 و 105 روز و خط مبناي مكاني 177 و 257 متر داراي همدوسي بيشتري مي باشد. به طوري كه هم ميزان پيكسل هاي بالاي 3/0 آن كه اطمينان نتايج حاصل را بيان مي كند و هم پيكسل هاي بالاي 7/0 آن كه كيفيت تداخل نگار را بيان مي كند، بيشتر از دو تداخل-نگار ديگر مي باشد. به اين ترتيب با كاهش خط مبناي زماني و مكاني تصاوير مي توان مقدار همدوسي را افزايش داد و گراديان جابه جايي بيشتري را با فناوري تداخل سنجي راداري تشخيص داد.