مكانيابي مراكز درماني در شهر تهران با استفاده از سامانه اطلاعات مكاني و تحليل سلسله مراتبي

ايجاد مراكز خدماتي مستلزم صرف هزينه هاي زياد ساخت و ساز و تاسيسات و تجهيزات است كه اين امر سبب اهميت تعيين مكان بهينه اين مراكز شده است. مكانيابي مراكز خدمات رساني تحت تاثير عوامل و متغير هاي مختلفي مي باشد كه با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني مي توان اين متغيرها را باهم تركيب و تلفيق نموده و مكانهاي مناسب براي ايجاد سرويس هاي خدمات رسان را بدست آورد. در اين تحقيق براي يافتن مكان هاي مناسب براي مراكز خدمات درماني منطقه 18 شهرداري شهر تهران مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است. در ابتدا نحوه توزيع فضايي مراكز خدمات درماني در اين منطقه مورد بررسي قرار گرفته و سطح پوشش خدمات رساني اين مراكز شناسايي گرديد. از مدلهاي مكانيابي ، فرآيند سلسله مراتبي (AHP) و مدل فازي براي مكان گزيني مطلوب خدمات درماني در منطقه 18 استفاده گرديد و مناطقي كه بيشترين ميزان ارزش و بهينگي در استقرار خدمات درماني مي باشند، مشخص شدند. نتايج تحقيق كه حاصل همپوشاني بر اساس سه اصل كارايي، سازگاري و مطلوبيت است نشان داد كه بخش هاي شمالي منطقه مناسب ترين مكانها براي احداث مراكز خدمات بهداشتي و درماني هستند ، پارامترهاي زيادي دخالت دارند. اين بخش ها جز مناطق پر تراكم منطقه 18 هستند كه دسترسي خوبي نيز به شبكه معابر دارد. همچنين تركيب كاربري هاي اين منطقه نسبت به ديگر بخش هاي منطقه سازگاري بيشتري در استقرار خدمات درماني دارد.