كاربرد تحليل سلسله مراتبي در تهيه نقشه خطر وقوع زلزله (مطالعه موردي: دامنه شمالي البرز مركزي)

زلزله به دليل غير قابل پيش بيني بودن، يكي از مخرب ترين بلاياي طبيعي به شمار ميرود. كوه هاي البرز مركزي كه دوران جواني خود را طي مي كند، حركات تكتونيكي زيادي دارد. از جمله اين حركات لرزش هاي كوچك و گاهي بزرگ است كه به صورت زلزله اتفاق مي افتد. به منظور تهيه نقشه خطر وقوع زلزله دامنه شمالي البرز مركزي ابتدا نقشه گسل ها با استفاده از نقشه زمين شناسي منطقه استخراج شد. در نقشه گسل دو عامل طول گسل و فاصله از گسل )حريم گسل( مورد توجه قرار گرفت. در رابطه با معيار زلزله در اين تحقيق از فراواني وقوع تمام كانون هاي لرزهاي از سال 0011 تاكنون استفاده شده است. اما از آنجا كه زلزله هاي با بزرگي بيش از 5 ريشتر در تحليل لرزه اي مورد توجه 4/ قرار مي گيرند، در اين تحقيق با يك ديد محافظه كارانهاي وقوع زلزله هاي با بزرگي بيش از 5 ريشتر در نظر گرفته شده است. در نهايت معيارهاي مذكور هم پوشاني شده و نقشه پهنه بندي خطر وقوع زلزله در محدوده مورد مطالعه تهيه شده است. نتايج با توجه به نقشهي تهيه شده نشان داد كه 00/ 55 درصد منطقه در پهنه خطر زياد، 55 / 10/76 درصد منطقه در پهنه خطر خيلي زياد، 46 5 درصد منطقه در پهنه خطر كم قرار دارد. / درصد منطقه در پهنه خطر متوسط و 50