مدل پيشنهادي مديريت مجموعه ي روستايي در بخش كوهستاني استان گيلان

با توجه، متفاوت بودن نياز انسان ها در نواحي روستايي متناسب با تنوع امكانات و منابع هر روستا، مديريت روستايي نيز به اشكال متفاوت عمل مي كند و الگوي مديريتي ثابتي را نمي توان براي تمامي روستاها استفاده نمود. عدم پوشش روستاهاي كمتر از 02 خانوار براي تأسيس و راه اندازي شوراي اسلامي و كمتر از 02 خانوار براي دهياري و مشكلات پيش روي اين روستاها بويژه در بخش كوهپايه اي و كوهستاني كه موجب مهاجرت فرستي،كاهش تعداد جمعيت و در نهايت خالي از سكنه شدن روستاهاي مذكور مي گردد مقاله حاضر با هدف ارائه مدل مديريت مجموعه اي در قالب ادغام مديريت روستاهاي فاقد مدير، روستا با روستاهاي فاقد مدير با روستا يا روستاهاي برخوردار از مديريت و بازتعريف شاخص ها براي برخورداري روستاهاي فاقد مدير از مديريت روستايي ارائه گرديده است. با بهره گيري از روش تحقيق توصيفي و تحليلي و گردآوري، داده ها و اطلاعات موردنياز از طريق روش اسنادي و بويژه روش ميداني در قالب تحليل 831 پرسشنامه در 83 شهرستان واقع در محدوده كوهپايه اي و كوهستاني 81 بخش، 82 دهستان و 880 روستا صورت گرفته است. يافته ها و نتايج نشان مي دهد دهياري ها و شوراي اسلامي در روستاهاي برخوردار ضمن اعتقاد به نقش عملكرد آنها در روستاها به ضرورت تأسيس و راه اندازي مديريت روستايي در قالب مديريت مجموعه اي با توجه به اثرات و پيامدهاي مثبت آن معتقد بوده اند. فراهم كردن زمينه دسترسي از طريق راه ارتباطي مناسب بين سكونتگاه هاي روستايي برخوردار وغير برخوردار از مديرروستايي ،وسايل نقليه، كاهش آستانه جمعيتي براي راه اندازي دهياري و شوراي اسلامي به ترتيب از 02 و 02 خانوار و ادغام روستاهاي فاقد مدير با روستاهاي داراي مديريت روستايي از نتايج اصلي تحقيق حاضر به شمار مي روند .