بكارگيري داده هاي لندست در بررسي تغييرات پوشش گياهي سواحل جنوبي خزر، مازندران

اهميت تغييرات زماني و مكاني كاربري اراضي و پوشش زمين و پرداختن به آن ميتواند يكي از اولويت هاي برنامهريزان، مديران به منظور ارزيابي برنامههاي منابع زميني در مقياس هاي منطقهاي و ملي باشد. از آنجا كه تغييرات در كاربري اراضي در سطوح مختلف زماني و مكاني صورت ميگيرد و از طرفي ديگر به دليل فقدان اطلاعات از بسياري از مناطق كشور بنابراين استفاده از تكنولوژي سنجش از دور ابزاري اجتناب ناپذير و با ارزش جهت پايش تغييرات ميباشد. در اين مقاله با استفاده از داده هاي در بازه هاي زماني )OLI و ETM+ ،TM ، 7 و 8 )شامل تصاوير سري سنجنده هاي ، لندست 5 مختلف تغييرات كاربري اراضي با تاكيد بر پوشش گياهي در استان مازندران صورت گرفته است. نتايج نشان داده است كه با روند كاهش سطح اراضي جنگلي و مرتعي و افزايش سطح اراضي كشاورزي و نيز سكونتگاهي در استان مازندران مواجه هستيم. بطوريكه اراضي كشاورزي و مسكوني از سال 2881 تا 0 درصدي مواجه گرديده و اراضي با پوشش جنگلي و مرتعي با / 4 و 21 / 2835 به ترتيب با افزايش 5 8 درصدي همراه بوده است. اين مسئله مي تواند در دراز مدت منجر به بروز چاش هاي مهم / كاهش 5 و بعضا جبران ناپذير زيست محيطي در منطقه گردد كه نمونه هايي از اين رخدادها را مي توان در وقوع سيلاب هاي شهري، افت سطح آبهاي زيرزميني، خشكسالي و غيره مشاهده نمود.