پايش مناطق ساحلي با استفاده از داده هاي چند زمانه لندست و آلتيمتري به منظور مديريت نواحي ساحلي (مطالعه موردي: نواحي ساحلي رشت تا آستانه اشرفيه)

سواحل مناطق ويژهاي هستند كه با سه محيط اتمسفر، هيدروسفر و ليتوسفر زمين در تماس بوده و از مهمترين پديدههاي خطي سطح زمين هستند كه از طبيعتي پويا برخوردار ميباشند. مديريت بهينه سواحل و حفاظت از محيط زيست در جهت توسعه پايدار نيازمند استخراج خطوط ساحلي و تغييرات به عنوان يكي از )IGDC آنها ميباشد. خطوط ساحلي توسط كميته داده جغرافيايي بين المللي ) 1 مهمترين عارضههاي جغرافيايي بر روي سطح زمين تعريف شده است. بنابراين هدف از اين پژوهش، بررسي تغييرات خط ساحلي درياي خزر از رشت تا آستانه اشرفيه با استفاده از دادههاي چند زمانه لندست به منظور مديريت بهينه و دقيق اين مناطق ميباشد. ابتدا براي تفكيك آب از خشكي شاخص بر روي تصاوير اعمال گرديد. سپس با استفاده از الگوريتم درخت تصميمگيري حد آستانه براي NDWI2 استفاده شده است. براي High pass طبقات مشخص گرديد. در نهايت براي بارزسازي لبهها از فيلتر بررسي و تعيين تغييرات مكاني خط ساحل منطقه مورد مطالعه، تغييرات مكاني از روي تصاوير هر سال در 12 نقطه با فاصلههاي مساوي 2.1 كيلومتر اندازهگيري شد. نتايج نشان ميدهد تغييرات بيشتر به صورت پسروي خط ساحلي بوده است. بيشترين پسروي در بازه زماني 9191 تا 1009 اتفاق افتاده است. ميانگين تغييرات در بازه زماني 9191 تا 1009 برابر با 19.412 ، در بازه زماني 1009 تا 1090 برابر با 15451 و در دروه زماني 1090 تا 1095 برابر با 52429 متر بوده است.