تغييرپذيري پديده شرجي در بخش هاي جنوبي درياي خزر

تغيير اقليم در دنيا به شكل افزايش و يا كاهش بسياري از پارامترهاي اقليمي نمود يافته است. اين تحقيق به بررسي پديده شرجي كه بهعنوان يكي از عوامل كاهنده آسايش اقليمي است، در بخشهاي جنوبي درياي خزر پرداخته است. دادههاي دما و رطوبت نسبي 5 ايستگاه سينوپتيك براي دوره زماني 1691 تا 9006 مورداستفاده قرار گرفت. براي شناخت ميزان شرجي از روش تجربي ابداعي توسط لانكاستر و كارستون استفاده شد. روند تغييرا پديده شرجي نيز با استفاده از آزمون من-كندال بررسي شد. بررسي تغييرپذيري شرجي ايستگاهها نشان داد در تمامي ايستگاهها روند شرجي سالانه در حال افزايش است. در ايستگاه بندر انزلي روند افزايشي معنيدار نبوده است. در ايستگاه گرگان شيب روند تغييرا از ديگر ايستگاهها بيشتر بوده است. افزايش ميزان شرجي به ميزان زيادي ناشي از افزايش دماي جو در اين منطقه و افزايش ظرفيت رطوبتي جو است. اين افزايش به همراه كاهش بارش و روزهاي بارش در اين منطقه ميتواند به كاهش ميزان آسايش و همچنين افزايش خطر ناشي از بارشهاي رگباري در آينده شود.