تحليل و سنجش سطوح نابرابري ناحيهاي سكونتگاههاي شهري با تأكيد بر شاخصهاي توسعه پايدار (مطالعه موردي: شهرستانهاي استان مازندران)

با وقوع انقلاب صنعتي و تحولاتي كه در سازمانها و بخشهاي اقتصادي- اجتماعي جوامع بروز داد سبب گرديد كه مسائل و مشكلات جديد و بيسابقه در سطح شهرها به وجود آيد كه اين امر ناشي از رشد صنعتي و پيشرفت تكنولوژي و پيشي گرفتن صنعت و فناوري بر فرهنگ برنامهريزي و شهرسازي متناسب با شرايط جديد بوده است كه موجب بروز تغييرات فراوان در ساختار فضايي شهرها گرديد. تداوم اين شرايط باعث شكلگيري عدم تعادل در توسعه فضايي شهرها، بروز مشكلات ناشي از ازدحام و تراكم در شهرها و تخليه مكانهاي ديگر و بروز نابرابريهاي ناحيهاي گرديده است. در اين راستا، با هدف ارزيابي سطوح نابرابري ناحيهاي ،» توصيفي- تحليلي « پژوهش حاضر با روش مبتني بر رويكرد به بررسي سكونتگاههاي شهري 91 شهرستان استان مازندران به لحاظ شاخصهاي توسعه پايدار مي- پردازد. روش گردآوري اطلاعات مورد نياز، اسنادي و كتابخانهاي و جهت جمع آوري دادههاي مورد نياز از آخرين اطلاعات انتشار يافته توسط مركز آمار ايران و سالنامه آماري استان استفاده شده است. جهت استفاده Arc GIS و Excel و مدل آنتروپي و نرمافزارهاي SAW تجزيه و تحليل دادهها از مدل شده است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل 33 شاخص )شاخصهاي كالبدي- فيزيكي، شاخصهاي اقتصادي، شاخصهاي خدمات و تسهيلات، شاخصهاي اجتماعي و شاخص زيستمحيطي( مورد استفاده در پژوهش، نشان ميدهد كه سكونتگاههاي شهري استان از سطوح نابرابري از خدمات و 0( از وضعيت مطلوبتتري نسبت به / امكانات به لحاظ توسعه برخورداراند. ساري با مقدار ) 149187 ساير شهرستانها برخوردار است. پس از ساري شهرستانهاي بابل، آمل و قائمشهر به ترتيب با مقادير، 0( جايگاههاي بعدي را خود اختصاص دادهاند. شهرستان- / 0/941711 ( و ) 909791 ( ،)0/779119( 0( از جايگاه پايينتر و به لحاظ / 0( و گلوگاه با مقدار ) 038348 / هاي مياندورود با مقدار ) 079117 توسعه از وضعيت محرومتري نسبت به ساير شهرستانها را به خود اختصاص دادهاند كه در اين ميان شهرستان مياندورود جايگاه آخر را به خود اختصاص داده است.