تاثير سامانه‌ ذخيره نزولات كنتور فارو بر حفظ رطوبت خاك در حوزه آبخيز دهگين استان هرمزگان

روش‌هاي ذخيره نزولات با هدف اصلي جمع‌آوري رواناب و كمك به استقرار گياهان در مرتع اجرا مي‌شود؛ لذا مقايسه كارآيي نسبي آن‌ها مي‌تواند نتايج كاربردي مناسبي براي بخش اجرا فراهم كند. روش ذخيره نزولات آسماني معمولا در مناطق خشك و نيمه خشك كشور با بارندگي كمتر از 300 ميلي‌متر، با هدف جمع‌آوري ريزش‌هاي جوي در يك مكان و سپس كشت بذر و نهال در آن نقطه انجام مي‌شود. عمده‌ترين مسئله آبخيزها، بدست آوردن مناسبترين روش براي جلوگيري از ايجاد فرسايش، رواناب و رسوب و افزايش ذخيره نزولات آسماني در خاك، به ويژه در شيب‌هاي كمتر است تا بتوان موجبات احياي مراتع را فراهم كرد. با توجه به تنوع روش‌هاي ذخيره نزولات، هزينه بالاي اجرا و عملكرد متفاوت آن‌ها، نياز به ارزيابي اين طرح‌ها براي يافتن بهترين و مناسبترين روش در اقليم‌هاي خشك احساس مي‌شود. اين پژوهش در همين راستا و با هدف بررسي تاثير سامانه‌ كنتور فارو بر حفظ رطوبت خاك در حوزه آبخيز دهگين استان هرمزگان انجام شد. آزمايش در قالب بلوك كامل تصادفي با سه فاكتور سامانه (وجود و عدم وجود سامانه)، نوبت نمونه‌برداري (يك روز پس از بارندگي، هفت روز پس از بارندگي و 14 روز پس از بارندگي) و عمق نمونه‌برداري (عمق 0 تا 15 و 15 تا 30 سانتي‌متري) در سه تكرار انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SAS9.1 و مقايسه ميانگين‌ها با استفاده از آزمون LSD در سطح 5 درصد انجام شد. به منظور تعيين كارايي سامانه كنتور فارو در نگهداري بيشتر رطوبت، بعد از يك بارش 26 ميلي‌متري، نمونه‌برداري انجام و به آزمايشگاه ارسال و پس از خشك شدن، ميزان درصد رطوبت محاسبه گرديد. نتايج نشان داد كه بين سامانه مورد آزمايش و شاهد، نوبت هاي مختلف نمونه‌برداري و عمق نمونه‌برداري اختلاف معني‌دار وجود دارد.