پتانسيل‌يابي و اولويت‌بندي مكاني توليد رواناب حوزه آبخيز ايوانكي جهت استحصال آب باران

ميزان آب قابل دسترس ناشي از رواناب در سطح حوضه‌ها و زيرحوضه‌ها، گام اساسي براي تصميم نهايي در زمينه مديريت آب و استحصال آن است. اندازه‌گيري ميزان رواناب در محل، كاربرد قابل توجهي دارد ولي عملاً در سطح وسيع، صرف وقت و هزينه زياد امكان‌پذير نيست. به همين دليل، مدل‌هاي برآورد رواناب – بارندگي معمولاً به كار گرفته مي‌شود. سامانه‌هاي اطلاعات جغرافيايي نيز به ما اين امكان را مي‌دهد كه از طريق توليد لايه‌هاي اطلاعات پايه و تلفيق آن‌ها بتوان در مكان‌يابي مناطق مستعد توليد رواناب در سطح وسيع اقدام كرد. در اين تحقيق در محيط GIS، نقشه‌هاي طبقه‌بندي‌شده نفوذپذيري سازندها و خاك حوضه، شيب، ميانگين بارش بلند مدت حوضه، كاربري اراضي، ضريب پوشش سطح زمين‌ و تراكم آبراهه و شبكه زهكشي تهيه شد. ميانگين سالانه ضريب پوشش سطح زمين (NDVI)‌ در دوره بلند مدت از فوريه سال 2000 تا دسامبر 2018 بر اساس داده‌هاي ماهواره‌اي MODIS شانزده روزه با دقت مكاني 250 متر تهيه شده است. با امتيازدهي به طبقات مرتبط با هر نقشه و از طريق روي‌هم‌گذاري لايه‌ها، در نهايت پتانسيل مكاني حوضه براي توليد آب قابل دسترس براي احداث سامانه‌هاي سطوح آبگير باران بدست‌آمد. عمده طبقات مرتبط با توليد رواناب در رده‌هاي متوسط و زياد قرار دارند. مناطق رده زياد منطبق بر مناطق كوهستاني و رده متوسط در دشت‌هاي بين كوهستاني و مناطق كوهپايه‌اي ناحيه آبسرد و ايوانكي قرار دارد. اين موضوع بيانگر اين است كه حوضه داراي پتانسيل بسيار بالايي براي توليد رواناب دارد و در نتيجه اجراي سازه‌هاي استحصال آب باران و آب‌هاي سطحي در اين حوضه، كاملاً توجيه اقتصادي دارد.