روشها و مراحل پاسخ به تغيير اقليم

افزايش غلظت گازهاي گلخانه‌اي از سال 1750 ميلادي باعث افزايش گرماي سطح زمين به ميزان 3/1 تا 3/4 درجه سانتيگراد نسبت به قبل از صنعتي شدن گرديده است. محققان حدس مي‌زنند كه 76/0 درجه سانتيگراد از اين گرمايش در سالهاي اخير رخ داده و يك افزايش 6/1 درجه سانتيگرادي نيز در 50 سال آينده و در طول قرن بيست و يكم بوقوع خواهد پيوست. گزارشات اخير برآورد مي‌كند كه تا سال 2100 سطح آب درياها تا بيش از يك متر افزايش خواهد يافت. با تلاش بيشتر جهت كاهش دي‌اكسيد كربن مي‌توان از گرم‌تر شدن زمين جلوگيري كرد ولي اثرات مربوط به تغيير اقليمي كه ما قبلا ايجاد كرديم را نمي‌توان كاهش داد. تغييرات مشاهده شده و پيش‌بيني شده اخير در اقليم جهاني يك استراتژي دوگانه از پاسخ به كاهش تغيير اقليم (كاهش) و سازگاري با آن (هم‌زيستي) جهت تبيين عوامل اصلي و اثرات مربوط به آنها را ايجاب مي‌نمايد. اقدامات مربوط به كاهش تغيير اقليم از طريق كاهش انتشارات گازهاي گلخانه‌اي يا حذف آن از اتمسفر ميسر مي‌گردد. اجراي بيشتر اقدامات مربوط به كاهش در حال حاضر، موجب نياز كمتر به سازگاري در آينده خواهد بود. ضمنا اقدامات ناكافي جهت كاهش تغيير اقليم در حال حاضر، خطر پيامدهاي فاجعه‌بار را افزايش مي‌دهد، بطوري كه هزينه‌هاي مربوط به سازگاري بطور نامعقولي بالا رفته و ظرفيت‌هاي سازگاري با محدوديت‌هاي بيشتري روبرو خواهند شد. اقدامات سازگاري با تغيير اقليم متمركز بر افزايش توانايي ما براي مقابله يا جلوگيري از اثرات زيان‌بار يا بهره‌گيري از شرايط جديد مي‌باشد. افزايش دما و تغييرات قابل مشاهده امروز در اثر تغيير اقليم، بدين معني است كه بايد استراتژي‌هاي مربوط به سازگاري اعمال شوند. در اين مقاله، استراتژي‌هاي مربوط به كاهش تغيير اقليم و سازگاري با آن بررسي شده و راه‌كارهاي مختلف ارائه مي‌گردند. ضمنا، اين مقاله نگاهي دارد بر اقتصادهاي متاثر از تغيير اقليم، بررسي سهم اقتصاد ما در پديده تغيير اقليم و هم‌چنين، روش‌هايي كه در آن اقتصاد بر تغيير اقليم اثرگذار بوده و راه‌كارهايي كه مي‌توان جهت ارائه گزينه‌هاي منطقي ارائه كرد.