بررسي استفاده از ورقه MDF بر كاهش تبخير مخازن ذخيره‌اي آب

در مناطق مختلف ايران، مخازن ذخيره‌اي آب متنوع‌اي وجود دارد كه در اختيار ارگان‌هاي مختلف مي‌باشد. به علت عدم استفاده صحيح از منابع آب، آلودگي منابع آب در اثر وارد شدن فاضلاب‌هاي شهري، صنعتي و همچنين عوامل طبيعي مانند: تبخير از سطوح آب منجر به از بين رفتن آب دردسترس شده است. براي جلوگيري از تبخير آب مخازن و استخرهاي ذخيره‌اي، روش‌هاي متفاوت و مختلفي نيز ارائه شده است كه مي‌توان به استفاده از مواد فيزيكي و مواد شيميايي نيز اشاره نمود. يك روش براي كاهش تبخير از طريق استفاده از مواد فيزيكي كه مي‌تواند در كنترل تبخير موثر واقع شود، به كار بردن ورقه‌هاي MDF است. در اين تحقيق به بررسي ميزان كاهش تبخير آب از تشت تبخير استاندارد كلرادو سانكن با بكار بردن ورقه‌هاي MDF با ضخامت 50 ميلي‌متر و با پوشش 100 درصدي بر روي تشت تبخير كلرادو سانكن پرداخته شد. همچنين به بررسي ارتباط بين داده‌هاي هواشناسي ايستگاه سينوپتيك شهر سمنان با ميزان تبخير تشت كلرادو كه فاقد MDF مي‌باشد و ميزان تبخير تشت شامل MDF پرداخته شد. نتايج حاصل نشان داد كه اين ماده عملكرد مناسبي در كنترل و كاهش تبخير داشته و در نتيجه باعث ذخيره سازي بيشتر منابع آب گرديد. با انجام آزمايش به مدت 3 ماه، مشاهده گرديد كه بطور متوسط ورق MDF مي‌توانند بطور متوسط حدود 91 درصد كاهش تبخير را به دنبال داشته باشد. همبستگي تبخير طبق آزمون پيرسون پوشش ورق MDF با دماي حداقل، دماي حداكثر، ساعت آفتابي به صورت مثبت و رطوبت حداقل، رطوبت حداكثر، فشار به صورت منفي مي‌باشد. طبق آزمون برابري واريانس‌ها به روش LSD در سطح اطمينان 95 درصد، تبخير تشت كلرادو سانكن با تبخير تشت كلاس A ايستگاه سينوپتيك، تفاوت معناداري بين اين دو تشت وجود ندارد.