كاربرد سامانه هاي سطوح آبگير باران در توليد محصول بادام ديم

مقادير ناچيز بارندگي در كشور ايران به همراه پراكنش نامناسب آن موجب گشته تا كمبود آب مانع اصلي توسعه قلمداد گردد. در چنين مناطقي استفاده از روش‌هاي ساده، كم هزينه و مناسب براي استحصال آب باران مي‌تواند بسيار موثر و راهگشا باشد. اين تحقيق به منظور كاربرد استفاده از سامانه‌هاي سطوح آبگير كوچك مقياس در توليد محصول بادام ديم به اجرا در آمده است. براي انجام اين تحقيق، پنج تيمار سامانه آبگير شامل: جمع‌آوري سنگريزه و پوشش گياهي سطح سامانه با و بدون فيلتر سنگريزه‌اي، سطح عايق با و بدون فيلتر سنگريزه‌اي و پوشش طبيعي زمين(شاهد) به همراه سه رقم بادام(ربيع، مامايي و شاهرود21) در 5 تكرار در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي به كار برده شد. بر اين اساس با استفاده از روش‌هاي ذخيره رطوبت خاك زير سطحي، اقدام به كاشت نهال بادام در عرصه‌اي با شيب متوسط 20% گرديد. نتايج مقايسه شاخص‌هاي گياهي نشان داد كه ميانگين قطر يقه، ارتفاع درخت، سطح تاج و پوشش، عملكرد ميوه و درصد زنده‌ماني در تيمار شاهد(پوشش طبيعي) از بقيه تيمارها كمتر و به ترتيب در تيمارهاي جمع‌آوري پوشش بدون فيلتر، جمع‌آوري پوشش با فيلتر، عايق بدون فيلتر و عايق با فيلتر افزايش پيدا مي‌كند. ميزان عملكرد(ميوه دهي) در تيمار عايق با فيلتر، 337 درصد بيشتر از تيمار شاهد بوده است. به عبارت ديگر عملكرد محصول در اين تيمار بيش از سه برابر زمين دست نخورده افزايش نشان داد. بنابراين به كارگيري سامانه آبگير عايق، نقش مهمي در استحصال آب باران و جمع‌آوري آب در جهت تأمين قسمتي از رطوبت مورد نياز درختان بادام در محل استقرار آن‌ها ايفا نموده و موجب افزايش محصول در باغات در اراضي شيبدار مي‌گردد.