طراحي الگوي توريسم درماني در راستاي توسعه گردشگري كرمانشاه به روش ساختاري –-تفسيري

توسعه گردشگري عاملي جهت افزايش درآمد و ارتقاء رشد و توسعه اقتصادي به شمار مي آيد و بايد از راه ها و رو شهاي مختلف دنبال شود و به اجرا درآيدگردشگري سلامت و توريسم درماني يكي از فرصتها و قابليتهاي مهم موجود در جهت توسعه گردشگري به شمار مي آيد كه وجودتكنووژي پزشكي، طبيعت زيبا و چهار فصل، چشمه هاي آب گرم، آب هاي معدني و ... لزوم توجه به اين موضوع را دو چندان مي سازدلذا محقق در پژوهش حاضر به دنبال طراحي الگوي توريسم درماني مي باشد اين پژوهش از نظر روش كيفي است كه در ابتدا از روش فراتركيب به بررسي و تحليل منابع مرتبط با توريسم درماني(جذب گردشگر پزشكي) پرداخته و سپس از با استفاده از تكنيك مدلسازي ساختاري تفسيري به مرحله اجرا در آمده است. به منظور خوشه بندي ابعاد توريسم درماني(جذب گردشگر پزشكي) نيز از روش MICMACاستفاده شده است در اين پژوهش 5 بعد توسط خبرگان شناسايي شد و در نهايت ابعاد شناسايي شده در3 سطح طبقه بندي شده اند در سطح (سطح اول) تجهيزات و دانش پزشكي قرار گرفته اند كه داراي كمترين نفوذ به ساير عوامل مي باشد و در پايين ترين سطح(سطح سوم) عوامل سياسي و محيط طبيعي كه همانند سنگ زير بنايي مدل عمل مي كنند قرار دارند نتايج تحليل MICMAC نيز نشان داد كه عوامل سياسي داراي بيشترين نفوذ ،محيط طبيعي و زيرساخت ها در ناحيه خودمختاري قرار دارند و تجهيزات پزشكي و دانش پزشكي در ناحيه وابستگي قرار گرفته اند