بررسي و محاسبه توزيع درآمد خانوارهاي شهري استان كرمانشاه با استفاده از دو معيار اثر توزيعي كاكواني و شاخص اتكينسون

نابرابري درآمدي به‌عنوان يكي از پديده‌هاي نامطلوب زندگي اجتماعي كه گسترش آن آثار مخربي بر افزايش فقر نيز دارد، همواره موردتوجه سياست‌گذاران و برنامه ريزان اقتصادي قرارگرفته است و تمام جوامع بشري كاهش آن را از اهداف مهم جامعه مي‌شمارند. لذا كاهش نابرابري و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ ﯾﮑﯽ از ﻣﺴﺎﺋﻞ مهم اﻗﺘﺼﺎدي– اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ؛ در اين راستا بررسي و محاسبه معيارهاي اندازه‌گيري نابرابري حائز اهميت است. ازاين‌رو در مطالعه حاضر ابتدا اثر توزيعي بر فقر طي سال‌هاي 1384 تا 1394 در مناطق شهري استان كرمانشاه محاسبه‌شده است و پس‌ازآن شاخص اتكينسون موردبررسي قرارگرفته است. با توجه به اينكه اثر توزيعي، نسبت تغيير در فقر تنها به علت تغيير در توزيع درآمد افراد جامعه بوده و شاخص اتكينسون نيز برگرفته از رفاه اجتماعي افراد است لذا آثار توزيع درآمد در جامعه را در دو بعد مختلف مي‌سنجند. محاسبات حاصل از اثر توزيعي نشان مي‌دهد كه نابرابري در تمام سال‌ها به‌جز 1385، 1388 و 1389 روند كاهشي داشته، شاخص اتكينسون نيز به‌جز در سال 1391 نتايج مشابهي را نشان مي‌دهد. بااين‌حال به‌طوركلي نتايج حاصل از محاسبات اين دو معيار مؤيد هم بوده و حاكي از آن است كه نابرابري در استان كرمانشاه طي دوره موردبررسي كاهش‌يافته و وضعيت توزيع درآمدها بهبود پيداكرده است.