توسعه گردشگري و بازآفريني اجتماعي فرهنگي (مطالعه موردي منطقه هشت شهر شيراز)

صنعت گردشگري به عنوان زمينه ي مؤثري در توسعۀ اقتصادي، اجتماعي مناطق شهري مطرح است شهرها از ابتدا تا كنون از جذاب ترين فضاها براي گردشگران بوده اند و به عنوان نماد‌ اصلي درجه اي از تكامل اجتماعي انسان ها دربردارندة مراكز مهم اقتصادي، علمي و... بوده و افزون بر اين، از جاذبه هاي طبيعي و ميراث تاريخي فرهنگي بهره مند بوده‌ اند‌. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش توسعه گردشگري بر بازآفريني اجتماعي-فرهنگي در بافت تاريخي شيراز است. جامعه آماري پژوهش حاضر را 65 نفر از كارشناسان و متخصصان شهرسازي و گردشگري شيراز كه از طريق نمونه گيري در دسترس و بصورت هدفمند انتخاب شده تشكيل داده است همچنين داده هاي پژوهش از طريق پرسشنامه محقق ساخته كه از طريق روش خبرگان مود تاييد اوليه قرار گرفت همچنين ميزان پايايي و روايي ابزار آزمون با استفاده از روش ضريب بارهاي عاملي، آلفا كرونباخ، پايايي تركيبي و روايي همگرا محاسبه شده است. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS براي آمار توصيفي و SMART- PLS براي آمار استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. همچنين يافته هاي پژوهش نشان داده كه از ديدگاه كارشناسان گردشگري و شهرسازي متغير توسعه گردشگري با توجه به مقدار ضريب معناداري(2.592) و ضريب مسير(0.937) تاثير مثبت و معناداري بر بازآفريني اجتماعي و فرهنگي دارد.