نقش فضاهاي عمومي شهري در سلامت روحي و رواني شهروندان از ديدگاه برنامه‌ريزي شهري (نمونه موردي: منطقه 11 تهران)

فضاهاي عمومي شهري ، صحنه نمايش زندگي روزمره مردم است، به همين دليل نقش بسزايي در سلامت روحي و رواني شهروندان دارد . هدف كلي اين پايان نامه بررسي نقش فضاهاي عمومي در سلامت روحي و رواني شهروندان از ديدگاه برنامه ريزي شهري است ، مطالعه موردي مورد نظر هم منطقه 11 شهر تهران است . خوانايي ، حضور پذيري و پايداري از جمله متغيرهاي اصلي هستند كه مورد سنجش قرار مي گيرند . اين تحقيق براساس هدف يك تحقيق كاربردي و براساس ماهيت يك تحقيق توصيفي و تحليلي است . براي جمع آوري داده از روش كتابخانه ايي و ابزار پرسشنامه استفاده شده است .براي تست فرضيه اول از 9 سوال ، فرضيه دوم از 3 سوال و فرضيه سوم از 18 سوال استفاده شده است . در قسمت تجزيه و تحليل ابتدا ويژگي هاي نمونه ها توصيف شد ، و سپس پايايي پرسشنامه ها بوسيله مدل آلفا كرونباخ سنجش شد و نوع آزمون فرضيه ها بوسيله مدل كولموگراف اسميرنوف تعيين شد . فرضيه هاي تحقيق بوسيله آزمون فريدمن تست شده است و شاخص برازندگي آزمون بكار رفته براي تست فرضيه هاي تحقيق نيز بوسيله شاخص RMSEA مشخص شد . ازجمله نتايج اين تحقيق تأثير سه سطحي فضاهاي عمومي شهري بر سلامت روحي ور رواني شهروندان است . به اين صورت كه فضاي عمومي شهري منطقه 11 تهران از طريق متغيرهايي نظير امنيت ، عملكرد ، نظافت ، تمايز ، دسترسي ، نيرومندي ، سرزندگي ، جامعيت و جذابيت بر سلامت روحي و رواني شهروندان تأثير دارد .