ارزيابي كيفيت زندگي و مشاركت شهروندان در محلات شهر ني‌ريز

امروزه كيفيـت زنـدگي، عالي‌ترين مرتبه در اهداف برنامه‌ريزي اجتماعي- اقتصادي و در دو بعد ذهني و عيني مورد سنجش قرار مي گيرد. از طرفي ديگر مشاركت شهروندان هم به‌عنوان كليد طلايي جهت برنامه‌ريزي صحيح و كارآمد براي بهبود و افزايش رفاه شهروندان در راستاي دستيابي به اهداف موردنظر نقش ارزنده ايفا مي‌كند. هدف از اين پژوهش سنجش ميزان رضايتمندي از كيفيت زندگي و مشاركت شهروندان در محلات شهر ني‌ريز مي‌باشد. نوع مطالعه در اين تحقيق ازلحاظ هدف كاربردي و ازنظر روش توصيفي از نوع پيمايشي است. گردآوري اطلاعات به دو روش اسنادي و ميداني صورت گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش كليه سرپرستان خانوار شهر ني‌ريز در استان فارس مي باشد كه با بهره‌گيري از فرمـول كوكران تعداد 321 به‌عنوان نمونه انتخاب و در بين سيزده محله و با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي، توزيع شد. روايي پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان و پايايي آن با استفاده از محاسبه آلفاي كرونباخ (كيفيت 80/. و مشاركت 84/.) تعيين‌شده است، جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري در نرم افرازهاي SPSS و AMOS استفاده شد. نتيجه آزمون تحليل واريانس، جهت مقايسه‌ي وضعيت شاخص‌هاي ذهني كيفيت زندگي شهري حاكي از آن است كه رضايتمندي از كيفيت زندگي در سطح محلات از تفاوت معناداري (004/0 sig) برخوردار است به طوري كه محله بهداشت با ميانگين (20/3) بالاترين و محله شاد خانه با ميانگين (68/2) پايين‌ترين ميزان رضايتمندي از كيفيت زندگي را به خود اختصاص داده است . همچنين نتايج آزمون واريانس جهت سنجش پنج شاخص مشاركت در سطح محلات نيز نشان داده كه مشاركت نيز در سطح محلات داراي سطح معناداري(000/0sig) است به طوري كه محله شهيد بهشتي با ميانگين (81/2) داراي بالاترين ميزان مشاركت و محله شاد خانه با (03/2) داراي كمترين ميزان مشاركت است. همچنين نتايج رگرسيون مبين اين مطلب است كه كيفيت زندگي پيش‌بيني كننده مثبت و معنادار مشاركت است و درمجموع ابعاد كيفيت زندگي 26/. از واريانس مشاركت را پيش‌بيني مي كنند.