تحليلي بر پيوند هم‌افزاي برنامه‌ريزي شهري و مديريت يكپارچه‌ي منابع آب (مطالعه موردي: شهر بيرجند)

با گسترش شهرنشيني، آب به يك عامل محدود كننده براي توسعه شهرها بدل شده است. براي رسيدن به مديريت يكپارچه منابع آب بايد دو مؤلفه اصلي آب و زمين به طور صحيح و با نگاهي جامع و هماهنگ مديريت شوند. زمين يكي از عناصر مهم در برنامه ريزي شهري بوده كه مديريت عقلايي و صحيح آن به دست مديريان و برنامه ريزان شهري است. لذا در اين پژوهش سعي نگارنده بر اين است كه پيوند برنامه ريزي شهري و مديريت يكپارچه منابع آب را مورد كنكاش قرار دهد. از آنجايي كه شهر بيرجند در شرق كشور و در اقليم خشك واقع شده، جزو شهرهاي حساس به آب به حساب مي آيد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردي و از حيث روش تحليلي-پيمايشي مي باشد. تعداد 50 پرسشنامه توسط متخصصين علوم محيطي، شهرسازي، حوزه آب، علوم اقتصادي و اجتماعي تكميل شده است. پرسشنامه در نرم افزار آماريSPSS با استفاده از روش كاي دو يك بعدي مورد پردازش قرار گرفته و فراواني پاسخ ها به تفكيك متغير وگويه بررسي شده است. در نهايت جهت بهبود وضعيت متغيرهاي بررسي شده در شهر بيرجند راهبردهايي راهگشا ارائه شده است. مهم ترين سياست هاي اثرگذار در بهبود پيوند برنامه-ريزي شهري و مديريت يكپارچه منابع آب در محدودذه مورد مطالعه كنترل توسعه فيزيكي شهر، افزايش آگاهي عمومي و جلب مشاركت مدني در حوزه مديريت آب، اصلاح سياست ها و نهادسازي آب و ايجاد يك سازمان واحد جهت مديريت آب و زمين شهري در بيرجند مي باشد. بايد هرچه سريع تر اهميت موضوع درك شود تا بتوانيم مسائل و مشكلات شهر بيرجند را در رابطه با منابع آبي كاهش داده و با معرفي منابع آب همچون استفاده مجدد از آب باران، تصفيه فاضلاب هاي خانگي و استفاده از آن براي مصارف كشاورزي و فضاي سبز تا حدودي براي حل مسائل راهگشا باشيم.