سنجش ميزان آگاهي مدني از جاذبه‌ها و تأثير آن بر توسعه رقابت‌پذيري گردشگري (مطالعه موردي: كلانشهر زاهدان)

فضاي رقابتي به وجود‌آمده در صنعت گردشگري بين‌المللي، ضرورت توجه به توان رقابتي مقاصد را خيلي زود نمايان كرد. افزايش توان رقابتي كه منجر به حفظ و افزايش سهم بازار مي‌شود، هدف اصلي بسياري از مقاصد گردشگري دنيا قرار گرفته است. كلانشهر زاهدان با داشتن پتانسيل بالاي گردشگري در ابعاد مختلف، از اين قاعده مستثني نيست. پژوهش حاضر بر مبناي دو فرض شكل گرفته؛ فرض اول مبتني بر پايين بودن ميزان آگاهي در خصوص جاذبه هاي گردشگري شهر زاهدان و فرض دوم مبتني بر تأثير مثبت افزايش اين آگاهي بر بهبود رقابت پذيري گردشگري. شيوه تحقيق از نوع توصيفي- تحليلي و همچنين از روش Q و آزمون آماري T تك نمونه اي در محيط نرم افزار SPSS براي تحليل داده ها استفاده شده است در اين راستا يك پايش معمولي به منظور استخراج اطلاعات توصيفي و تحليلي از جامعه اي 380 نفره متشكل از 230 نفر از كارمندان دولت، 100 نفر از دانشجويان دانشگاه و 50 نفر از مسافرين هتل‌هاي شهر و ديگري پايشي از طريق به كار بردن روش Q به منظور واكاوي عميق تر نظرات جامعه آماري متشكل از 25 نفر از افراد با تجربه در زمينه موضوع تحقيق، انجام شده است. نتايج تحقيق در رابطه با فرضيه اول نشان داد كه ميزان آگاهي افراد در خصوص جاذبه هاي گردشگري شهر زاهدان اندك است. در رابطه با فرضيه دوم نيز مشخص گرديد كه بهبود و افزايش ميزان آگاهي و شناخت در خصوص اين جاذبه ها، بر توسعه گردشگري شهر زاهدان موثر است. براساس نتايج بدست آمده از بكارگيري روش كيو- كه ادراكات جامعه نمونه را بررسي مي كند- پاسخگويان در سه گروه قرار گرفتند كه ادراك غالب مربوط به گروهي است كه ديدگاه اصلاح طلبانه دارند؛ ديدگاهي كه شامل ايجاد اصلاحاتي در جهت شناساندن جاذبه ها، بهبود عملكرد مسئولين و ارتقاء خدمات و امنيت مي‌باشد.