بررسي رفتار رانندگان موتورسيكلت ها در استفاده از كلاه ايمني

امروزه درصد بالایی از تلفات انسانی در جهان مربوط به تصادفات می باشد (حدود 2 درصد كه این آمار در ایران در كشته شدگان حدوداً 2 برابر ودر مجروحان تقریبا 5/1 برابر استاندارد جهانی است) كه هزینه بالایی را در بر می گیرد (3-1 درصد از تولید نا خالص داخلی) با توجه به نقش 40-30 درصدی موتورسواران در تصادفات، سهم بالای عامل انسانی در حوادث رانندگی (بیش از 90 درصد، به تنهایی یا مشترك با عوامل دیگر) و اینكه استفاده از كلاه ایمنی تأثیر بالایی در كاهش مرگ و میر و جراحات موتور سواران در تصادفات دارد (عدم استفاده از كلاه ایمنی تا 4 برابر احتمال آسیب ها را افزایش می دهد)، لذا این پژوهش با هدف شناسایی رفتار رانندگان موتور سیكلت و عوامل روانی كه باعث تسهیل در استفاده از كلاه ایمنی می شوند انجام شده است تا شاید گامی در جهت كاهش مرگ و میر، جراحات انسانی و هزینه تصادفات برداشته شود. در این پژوهش از مدل اعتقاد بهداشتی (HBM) كه متشكل از چهار بخش حس ترس (حساسیت درك شده، شدت درك شده)، ارزیابی رفتاری (منافع درك شده، موانع درك شده)، انگیزه سلامتی و راهنمای عمل می باشد، استفاده شده است. این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و داده های اولیه آن از طریق پرسشنامه هایی كه در بین موتورسواران واقع در سطح شهر بصورت تصادفی انتخاب شده اند بدست آمده است. نتایج بدست آمده حاكی از این است كه طراحی مناسب و استاندارد كلاه ایمنی و آموزش به منظور تغییر رفتارها به سمت رعایت اصول و مقررات ایمنی، در پیشگیری از حوادث موثر می باشند.