پهنه‌بندي مخاطرات طبيعي و زيست محيطي و الگوي ارتباطي آن با نظام سكونتگاهي (مطالعه موردي: بخش جلگه‌اي و ساحلي شهرستان نور)

مناطق ساحلي شهرستان نور در پهنه هاي با لرزه خيزي زياد تا بسيار زياد واقع شده اند . عواملي همچون نوسانات كوتاه و دوره اي تراز دريا، اقليم پر بارش و بافت ماسه اي سواحل شهرستان نور باعث خواهند شد كه توده ي خاك پروفيل ساحل و دامنه هاي متشكل از رسوبات آبرفتي به حد اشباع رسيده و مستعد روانگرائي گردند. همچنين از جمله مناطق ساحلي استان مازندارن بوده كه طي بالاآمدگي تراز دريا، دچار بيش ترين خسارت شده است. براي انجام اين پژوهش و تحليل پهنه بندي مخاطرات طبيعي و زيست محيطي بر بستر كاركردها و الگوهاي ارتباطي نظام سكونتگاهي درمحدوده ساحلي و جلگه اي شهرستان نور، از روش اسنادي جهت تدوين چارچوب نظري و از روش پيمايشي در بخش اصلي يعني مطالعه موردي استفاده شده است. از توابع تحليلي سيستم اطلاعات جغرافيايي، شامل الگوهاي استقرار نظام سكونتگاهي، ارتباط متقابل فضايي، روي هم قرار دادن لايه ها، آمار توصيفي بصورت جداول و نمايش هندسي و مدل-هاي رستري در قالب تحليل همپوشاني لايه ها (Index overlay) در نرم افزار ArcGIS استفاده گرديده است. يافته هاي پژهش نشان داد كه محدوده حهريم ساحلي درياي خزر هم از نظر علمي و هم فني با توجه به تراز حداكثر آب دريا در سال 1342 عملاً كارايي خود را از دست داده است. 223 هكتار از اراضي ساخته شده در نوار ساحلي در محدوده سناريوي تراز پر آبي قرار گرفته اند كه با بالا آمدن تراز آب دريا احتمال به زير آب رفتن اين بخش ها و آسيب-پذيري وجود دارد. از مجموع مساحت 321 كيلو متر مربع مورد بررسي، 44 كيلومتر مربع در پهنه خطر سيل خفيف قرار دارد كه شامل نوار شرقي چمستان در مرز با شهرستان آمل است. مساحت پهنه خطر سيل نسبتاً خفيف 277 كيلومتر مربع است كه محدوده هاي شهري چمستان، نور و علمده را دربر مي گيرد. قابليت روانگرايي زياد در اين منطقه منطبق بر بخش ساحلي شهرستان و شهرهاي نور و علمده مي باشد. بخش ساحلي شهرستان (شهرهاي نور و علمده و همچنين قسمت شمالي شهر چمستان) در پهنه لرزه خيزي متوسط و بخش جلگه اي آن (جنوب شهر چمستان) در پهنه با لرزه خيزي زياد قرار گرفته اند.