مشاركت مردمي، مولفه موثر بر زيست پذيريِ شهري

امروزه شهرها محل اصلي زندگي و كار بشر شده اند، به حدي كه بيش از ۵۰ درصد مردم در شهرها زندگي مي كنند. از اين لحاظ توجه به سطح كيفيتِ زندگي شهرها و نيازهاي ساكنين بسيار داراي اهميت است. نظر به مشكلات متعدد شهرها باعث به وجود آمدن رويكردهاي متفاوتي است كه زيست پذيري يكي از آنها است. امروزه در كشورهاي پيشرفته توجه به زيست پذيري يكي از محورهاي تعيين سياست در برنامه ريزي است. اين مقاله ضمن معرفي مشاركت به عنوان يكي از ملزومات زيست پذيري شهري؛خاستگاه نظري، ديدگاه هاي تاثير گذار و ادبيات نظري را بررسي كرده است. اين تحقيق به لحاظ هدف بنيادي-نظري و داده هاي آن، به روش كتابخانه اي-اسنادي فراهم آمده است. يافته هاي اين مقاله بيانگر اين موضوع است كه با توجه به اينكه شهر بستر و زيست بومِ بشر است بنابراين بديهي است كه ايشان نقش مهمي را در تصميم گيري هاي شهر جهتِ افزايشِ زيست پذيريِ شهري و ايجاد حس تعلق ساكنين كه در آن محل و شهر زندگي مي كند ايفا كند كه اين مهم در اتخاذ تصميمات در برنامه ريزيِ طرح هايي در قالب افزايش زيست پذيري شهري پررنگ نيست.