ارزيابي تاثير محل قرارگيري ديوار برشي بر رفتار سازه بلند با سيستم مقاوم جانبي دوگانه

در سالهای اخیر، دلایل گوناگون اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و افزایش جمعیت موجب رونق ساخت سازه های بلندمرتبه در كشورهای در حال توسعه شده است. به علت اهمیت اقتصادی و انسانی چنینی سازه هایی، انتخاب سیستم های مقاوم جانبی كه علاوه بر تامین امنیت جانی از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیز باشند، چالش مهمی در ساخت سازه های بلند مرتبه بوده است. سیستم های مقاوم جانبی دوگانه مشتمل بر قاب خمشی و دیوار برشی، یكی از رایج ترین سیستم های مقاوم جانبی در سازه های بلند می باشند. تفاوت شكل تغییر یافته دیوار و قاب تحت بار جانبی، باعث كاهش تغییر شكل و افزایش سختی كل سازه می شود. از طرفی محل قرارگیری دیوار برشی به نحوی كه رفتار سازه در برابر نیروهای جانبی بهینه شود مساله مهمی در طراحی اولیه سازه های بلند می باشد.در این تحقیق شش مدل مختلف قرارگیری دیوار برشی در پلان یك سازه سی طبقه بتنی بررسی شده اند. مدل ها بر اساس آیین نامه بتن ACI-318-08 طراحی و بر اساس آیین نامه بارگذاری ASCE/SEI-7-10 تحلیل طیفی دینامیكی شده و نتایج دریفت و جابجایی بیشینه سازه مقایسه شده اند.در نهایت توصیه هایی برای بهبود رفتار سازه و كاهش دریفت سازه از طریق بهینه سازی محل قرارگیری دیوار های برشی ارایه شده است.