نقش و اهميت فضاي سبز دركيفيت زندگي شهري

رشد سريع شهرنشيني و به دنبال آن افزايش مشكلات زيست محيطي اهميت مفاهيمي چون كيفيت زندگي، براي مطلوبتر نمودن محيطهاي مصنوع را نمايان نموده است. در اين ميان، فضاهاي سبز شهري داراي ويژگيهايي است كه آنها را به فضاهاي مناسبي براي ارتقاي كيفيت زندگي انسان تبديل مي كند. مكانهايي مانند پاركها، درختان و آبها در شهر، خدمات زيست محيطي، اجتماعي و فيزيولوژيكي را فراهم مي كند كه در زيست پذير نمودن شهرها اهميت بسياري دارند.در اين پژوهش ضمن تعريف جايگاه محيط زيست در برنامه ريزي شهري ، فضاي سبز و كيفيت زندگي به بررسي تاثير فضاي سبز در ارتقاي كيفيت زندگي از طريق بررسي ابعاد عملكردي فضاهاي سبز شهري پرداخته شده است. ابعاد عملكردي اين فضا در چهار گروه اكولوژيكي، اقتصادي، اجتماعي و كالبدي تقسيم بندي شده و بر اساس اين ابعاد، شاخصهايي در سه گروه كمي،كيفي و مكاني تدوين شده است. انتظار است با بررسي اين شاخصها از طريق معيارها، سنجه ها و روشهاي ارايه شده و ارزيابي هركدام از آنها به ساختار كلي فضاهاي سبز شهري و برنامه ريزي اصولي بر مبناي آن دست يافت. در اين تحقيق از ابزارهايي چون پرسش نامه استفاده شده تا با سنجش شاخصهاي تدوين شده نقش فضاي سبز در افزايش كيفيت زندگي ارزيابي شود. نتيجه آن كه شهروندان شهر هرند ، فضاي سبز تجهيز شده را به عنوان جزء جدايي ناپذير زندگي خود، ارتقا دهنده كيفيت زندگي و در راستاي تبديل به شهري پايدار و سبز مي دانند.