«بررسي رابطه شاخصهاي ارزيابي عملكرد براساس نظريه مدرن و فرامدرن پرتفوي و نتايج حاصل از به كارگيري آنها در رتبه بندي شركتهاي سرمايه گذاري پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران»

The Investigation of the Relationship between Performance Indicators Based on the Modern and Postmodern Theoretical Model and Its Results in the Ranking of Investment Companies in Tehran Stock Exchange

سرمايه گذاري فرايندي دو بعدي (ريسك و بازده) مي باشد. قبل از دهه 1960، محققان اصطلاحات ريسك و بازده را مي شناختند اما نمي توانستند اين دو عامل را براي ارزيابي عملكرد پروژه‌‌‌هاي سرمايه گذاري تركيب كنند. تا اينكه سه دانشمند به نامهاي ترينر، شارپ و جنسن مدلهايي را براي ارزيابي عملكرد پرتفوي بدست آوردند. در اين معيارها ريسك به عنوان انحراف از ميانگين بازدهي تعريف مي گردد و پيش‌فرض استفاده از واريانس به عنوان شاخص عددي ريسك در اين نظريه، نرمال بودن توزيع بازدهي است. در مقابل نظريه مدرن پرتفوي، نظريه فرامدرن پرتفوي مطرح مي گردد كه فرض را به غيرنرمال بودن توزيع احتمالات بازدهي قرار مي دهد. مفهوم ريسك در اين نظريه به عنوان انحرافات نامطلوب نسبت به ميانگين نرخ بازدهي هدف تعريف مي شود. نيم واريانس به عنوان شاخص عددي ريسك درنظرگرفته مي‌شود. دراين تحقيق ما به دنبال پاسخ اين سوال هستيم كه آيا بين رتبه‌بندي شركتهاي سرمايه گذاري پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بر اساس شاخص‌هاي مبتني بر اين دو نظريه رابطه معني داري وجود دارد و يا خير؟بدين منظور در يك دوره پنج ساله (1386-1390)، شركت هاي سرمايه گذاري فعال در بورس اوراق بهادار تهران را در نظر گرفته و در نهايت به ارزيابي عملكرد بر اساس نسبتهاي شارپ، ترينر، جنسن، سورتينو وپتانسيل مطلوب پرداختيم و آنها را رتبه بندي كرديم. دراين تحقيق از روش هاي آماري ناپارامتريك استفاده كرديم. داده هاي ما از مقياس رتبه اي برخوردارند بنابراين به منظور آزمون فرضيات تحقيق از ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد. با توجه به شواهد آماري و در فاصله اطمينان 95 درصد دلايل كافي مبتني بر پذيرش فرضيه H_0 وعدم وجود رابطه معنادار بين رتبه بندي هاي صورت گرفته تامين نگرديد، لذا فرضيه پژوهشي رد شد. بر اساس نتايج حاصل از اين تحقيق بين رتبه بندي‌هاي صورت گرفته براساس دو نظريه مذكور، ارتباط معني داري وجود دارد.