بكارگيري روش فراابتكاري جغرافياي زيستي جهت واسنجي مدل بارش-رواناب

مدل هاي بارش- رواناب غالباً براي شبيه سازي رواناب حاصل از بارش در يك حوضه آبريز به كار مي روند. استفاده صحيح از اين مدل ها و شبيه سازي خوب با اينگونه مدل ها وابسته به تعيين پارامترهاي مدل در فرآيند واسنجي مي باشد. طي فرآيند واسنجي مقادير پارامترهاي مدل طوري برآورد مي شوند كه مدل به خوبي بتواند سيستم طبيعي را شبيه سازي نمايد. براي واسنجي اينگونه مدل ها مي توان از روش هاي سعي و خطا و يا بهينه سازي استفاده نمود. روش هاي اول غالباً زمانبر بوده و وابسته به تخصص كاربر مي باشد در صورتيكه روشهاي بهينه سازي مي تواند جهت واسنجي اتوماتيك اين مدل¬ها به كارگرفته شده و پارامترهاي مدل بصورت اتوماتيك به گونه اي از فضاي پارامتر انتخاب شوند كه مدل بهترين عملكرد در شبيه سازي را داشته باشد. در اين مقاله روش بهينه سازي جغرافياي زيستي(BBO) براي نخستين بار در واسنجي يك مدل بارش-رواناب استفاده شده و نتايج آن با نتايج سه روش پركاربرد الگوريتم ژنتيك(GA)، ازدحام ذرات(PSO) و تكامل مجتمع¬هاي مخلوط شده(SCE-UA) مقايسه شده است.