طراحي مدل PSO-GS در تعيين موقعيت بهينه چاه هاي نمونه برداري غلظت كلر آب زيرزميني در دشت نيشابور

بهينه سازي شبكه پايش كيفي آب زيرزميني، از جمله تعيين موقعيت مكاني بهينه ايستگاه هاي پايش، از اهميت ويژه اي برخوردار است. دليل اصلي اهميت اين موضوع، كاهش هزينه هاي پايش با حداقل ميزان افزايش خطا در اطلاعات حاصل مي باشد. درتحقيق حاضر طراحي بهينه شبكه پايش كيفي آب زيرزميني به كمك مدلي بر پايه بهينه سازي در آبخوان دشت نيشابور انجام گرفته است. بهينه سازي شبكه چاه ها توسط الگوريتم ازدحام ذرات (PSO ) با هدف كمينه نمودن مقدار خطا ( ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE ) ) اجرا شده است. در بخش شبيه سازي مسئله از درونيابي كريجينگ براي مقادير غلظت كلر آب زيرزميني محاسباتي استفاده شد و با مقادير مشاهداتي مقايسه شدند. در نتيجه اين تحقيق، مقدار Gbest (بهترين ذره در جمعيت ) كه همان مقدار خطاي غلظت كلر (RMSE) مي باشد، برابر 88/ 18 ميلي گرم بر ليتر بدست آمد و موقعيت بهينه چاه هاي نمونه برداري در مناطقي كه داراي بيشترين تغييرات غلظت كلر مي باشند، مشخص شد.