واسنجي مدل‌هاي DRASTIC و GODS جهت بررسي آسيب‌پذيري آبخوان دشت خضري

سفره‌هاي آب زيرزميني، به‌عنوان يكي از مهم‌ترين منابع آبي آسيب‌پذير، به شكل‌هاي مختلف در معرض آلودگي قرار دارند كه تشخيص و كنترل آلودگي در آن‌ها نسبت به آب‌هاي سطحي مشكل‌تر و پرهزينه‌تر است. همچنين، به دليل استمرار آلودگي در اين منابع، بهترين روش جلوگيري از آلودگي آن‌ها، شناسايي منابع آلوده‌كننده و مناطق آسيب‌پذير، تهيه نقشه‌هاي پهنه‌بندي آسيب‌پذير و اتخاذ سياست‌هاي مديريتي مناسب است. مدل‌هاي متعددي از روش‌هاي شاخص براي ارزيابي آسيب‌پذيري آب‌هاي زيرزميني برحسب دقت و كيفيت مدل، در دسترس بودن داده‌ها، اطلاعات و همچنين وسعت منطقه مطالعاتي تهيه‌شده‌اند كه مهم‌ترين اين مدل‌ها عبارت‌اند از: DRASTIC، GODS، SINTACS، EPIK، PCO و .... مي‌باشند. براي ارزيابي دشت خضري از روش DRASTIC و GODS استفاده شده است كه مهم‌ترين عوامل تعيين‌كننده براي كنترل آلودگي آب‌هاي زيرزميني در روش DRASTIC عبارت‌اند از: عمق آب زيرزميني (D)، تغذيه خالص (R)، محيط آبخوان (A)، محيط خاك (S)، توپوگرافي (T)، اثر منطقه غيراشباع (I) و هدايت هيدروليكي (C) مي‌باشند. اين دشت كه جزو زير حوضه‌هاي نمكزار خواف- دق پترگان ايران مي‌باشد. از جنبه تقسيمات سياسي كشور جزو استان خراسان جنوبي و در محدوده شهرستان قاينات واقع‌شده است. اين دشت مابين طول‌هاي َ 35 ْ 58 تا َ 17 ْ 59 شرقي و عرض‌هاي َ 41 ْ 33 تا َ 6 ْ 34 مي‌باشد. نتايج حاصل از دراستيك براي اين دشت نشان داد كه بخش كوچكي از منطقه داراي آسيب‌پذيري بسيار كم (6/60 درصد) و ناحيه بسيار وسيعي از دشت داراي آسيب‌پذيري كم (69/68 درصد) و شمال غربي و غرب اين دشت داراي آسيب‌پذيري متوسط (12/93 درصد)، زياد (7/52 درصد) و خيلي زياد (3/27 درصد) مي‌باشد.