بررسي تأثير محل قفل كشتيراني بر نحوه ي پيشروي آب شور دريا بر رودخانه (مطالعه ي موردي قفل كشتيراني رودخانه بهمن شير)

رودخانه بهمنشير كه به موازات اروند رود جريان دارد مهمترين منبع تأمين آب شرب كشاورزي منطقه آبادان و خرمشهر مي باشد جريان اين رودخانه از بالادست تحت تأثير جريان كارون و از پايين دست تحت تأثير جزر و مد خليج فارس قرار دارد، و اين جزر و مد باعث پيشروي آب شور دريا به رودخانه شده و به عنوان خطري براي محيط زيست و كشاورزي در منطقه مي باشد. هدف از اين پژوهش بررسي بهينه ترين ساختگاه جهت تعبيه سرريز و قفل كشتيراني پايين دست رودخانه، و ايجاد سناريوهاي بهره برداري با رويكرد كيفي مي باشد.در اين پژوهش از مدل يك بعدي HEC-RAS جهت مدل سازي رودخانه استفاده شده است. در اين راستا مكان شماره پنج به عنوان بهترين مكان جهت كنترل شوري پايين دست و بالادست رودخانه اختيار شد و نتايج پژوهش نشان مي دهد كه استفاده از سرريز لبه پهن با دريچه قطاعي بهينه تر از سناريو 1و2 بوده به طوريكه در دبي هاي كم آبي در صورتي كه از اين سرريز و با باز شدگي دريچه 5/1 متر استفاده شود ضمن كنترل شوري ايستگاه پمپاژ طره بخاح و پايين دست، سطح آب مخزن حداكثر به 72/0 متر رسيده و از 8 /0 متر تجاوز نمي كند و در دبي هاي پرآبي نيز مي بايست باز شدگي دريچه را به 2 متر افزايش داد .همچنين در دبي m3/s0 با بستن دريچه به هنگام مد و باز كردن دريچه به مقدار 1متر به هنگام جزر مي توان شوري در طره بخاح را به حد مجاز 2000 ميلي گرم بر ليتر رساند.