تأثيرپذيري گسل جنوب بيرجند بر كيفيت آب‌هاي زيرزميني دشت بيرجند

اين تحقيق كه در راستاي بررسي آلودگي آب هاي زيرزميني منطقه دشت بيرجند صورت گرفته است، تغييرات صورت گرفته به گونه اي مي باشد كه حجم كل مواد جامد موجود در آب هاي زيرزميني و ارتباط آن با تغييرات روند شكستگي و ساز و كار گسل مشخص مي گردد. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه براي مقادير EC و TDS تغييرات به گونه‌اي است كه چاه علي آباد با كمترين مقادير(mho/cm) 773 EC=، (mg/lit) 84 TDS =همچنين سيوجان با بيشترين مقادير( mho/cm)8180 EC= و (mg/lit)8589 TDS= مشخص شده‌اند كه روند تغيرات EC و TDS را در يك راستا نشان مي‌دهد و همبستگي بالايي را در آن‌ها مشاهده مي‌كنيم. به گونه‌اي كه مقادير EC و TDS در منطقه جنوب شرقي كمترين مقادير و در منطقه خروجي دشت مقدار بالايي دارد، كه ناشي از تغذيه و تأثير شكستگي و گسل‌ها مي باشد.