برآورد بارش ايستگاه سينوپتيك بيرجند به كمك مدل ها و سناريو هاي گزارش پنجم تغيير اقليم

بحران آب به همراه اثرات منفي تغييراقليم بر آن يكي از دغدغه هاي جهاني مي باشد. تغييرات درازمدت مولفه هاي مهم اقليمي در دراز مدت در نتيجه ي انتشار گازهاي گلخانه اي تاثير معني داري بر حجم منابع آب تجديدپذير و متعاقبا، بر برنامه ريزي در راستاي تخصيص آن به بخش هاي مهم خواهد داشت. به همين منظور در اين پژوهش، به بررسي اثرات بلند مدت تغييراقليم در استان خراسان جنوبي بر ميزان بارش تحت سناريوهايRCP4.5 و RCP8.5 در دو دوره آتي نزديك (2045-2015) و دوره آتي دور (2075-2045) پرداخته شد. ابتدا داده هاي اقليمي دوره ي پايه از سال 1975 تا سال 2005 ميلادي به صورت روزانه فراهم شد. سپس با استفاده از الگوي LARS-WG اقدام به ريز مقياس نمايي داده هاي حاصل از مدل هاي GCM منتخب گرديد و داده هاي روزانه اقليمي براي دو دوره آتي نزديك (2015-2045) و دوره آتي دور(2045-2075) توليد گرديد. در نهايت آناليز روند تغييرات بارش مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ميزان تغييرات بارش در ابتداي دوره در اكثر مدل هاي GCM كاهش بارش و در ماه هاي مياني دوره روند تغييرات مدل ها شبيه دوره پايه بوده و در ماه هاي انتهايي دوره نيز اكثر مدل ها افزايش بارندگي را برآورد مي كنند كه مدل cansem2 سناريو RCP8.5 بيشترين تغييرات را نسبت به بقيه مدل ها داشته است و اين ميزان تغييرات در سناريو RCP8.5 نسبت به سناريو RCP4.5 بيشتراست و همچنين ميزان افزايش بارش در دوره آتي دور(2045-2075) نسبت به دوره آتي نزديك (2015-2045) بيشتر است.