اثر تغيير اقليم بر دماي كمينه و بيشينه ايستگاه سينوپتيك بيرجند با استفاده از مدل هاي گزارش پنجم تغيير اقليم

تغييراقليم از ديدگاه بسياري از صاحب نظران يك پديده ي طبيعي است كه در توالي هاي زماني بلند مدت به وقوع مي پيوندد. تأثير فعاليت هاي بشري سبب تشديد اثرات پديده تغيير اقليم، شدت روند تغييرات و تغيير بازه ي زماني توالي تغييرات اقليمي مي شود. در بررسي تغيير اقليم مي توان از پارامترهاي هواشناسي به عنوان شاخص هاي تغييراقليم استفاده نمود. هدف از اين پژوهش شبيه سازي پيامدهاي تغيير اقليم در دو دوره آتي نزديك (2045-2015) و دوره آتي دور (2075-2045) بر روي دما ي كمينه و دماي بيشينه ايستگاه سينوپتيك بيرجند است. ابتدا داده هاي اقليمي دوره ي پايه از سال 1975 تا سال 2005 ميلادي به صورت روزانه فراهم شد. سپس با استفاده از الگوي LARS-WGاقدام به ريز مقياس نمايي داده هاي حاصل از مدل هاي GCM منتخب گرديد و داده هاي روزانه اقليمي براي دو دوره آتي نزديك (2015-2045) و دوره آتي دور(2045-2075) توليد گرديد. در نهايت آناليز روند تغييرات دماي كمينه و بيشينه مورد بررسي قرار گرفت. كه ميزان دماي بيشينه و كمينه در اكثر مدل هاي GCM افزايش دما را نشان مي دهد كه مدل cansem2 سناريو RCP8.5 بيشترين تغييرات را نسبت به بقيه مدل ها داشته است و اين ميزان تغييرات در سناريو RCP8.5 نسبت به سناريو RCP4.5 بيشتراست و همچنين ميزان افزايش دماي بيشينه و كمينه در دوره آتي دور(2045-2075) نسبت به دوره آتي نزديك (2015-2045) بيشتر است.